LOVE WITHOUT BOUNDARIES

CHAPTER FOUR

CHAPTER FOUR

"'NAY, 'TAY," nagsalita ako habang naroon kaming pare-pareho sa mesa at nag-aagahan bago pumasok. Parehong tumingin sa 'kin ang mga ito kaya nailang ako at nagbaba ng tingin.

"Ano 'yon, anak?" ani tatay.

"S-Susunduin po raw kami ni Rhumzell at ihahatid sa paaralan, 'tay," hindi ko magawang salubungin ang tingin niya.

Nadinig ko silang bumuntong-hininga pareho. Pero nangibabaw sa 'kin ang nanunuksong ingay ni Bree, animong kinikiliti na naman sa kinauupuan.

"Sige," sagot agad ni tatay.

"Ihahatid din po raw kami pauwi," gano'n na lang katindi ang kaba ko matapos sabihin 'yon.

Noon lang ako nagkaroon ng lakas ng loob na mag-angat ng tingin sa kanila. Gano'n na lang ang pagkawala ng kaba ko nang makitang parehong natatawa sina nanay at tatay. Hindi ko alam kung bakit gano'n ang reaksyon nila.

"Sabihin mo kay Rhumzell ay kakausapin ko siya matapos kayong ihatid mamayang uwian," ani tatay.

Umawang ang labi ko. "Bakit po, 'tay?"

Ngumiwi si tatay. "Syempre, itatanong ko kung ano ang pakay niya sa anak ko."

"Ihahatid lang naman po kami, tatay. Wala po siyang pakay."

Napahalakhak ang tatay. "Nanliligaw iyon, gusto ko lang kausapin, Dainty."

Umawang muli ang labi ko. "Tatay," gano'n na lang kabilis nag-init ang mga pisngi ko.

Bakit ba gano'n na lang kabilis sa kanilang mahulaan ang bagay na 'yon? Pakiramdam ko ay natatangahan sa akin si Rhumzell sapagkat inosente ako pagdating doon.

Nakagat ko ang labi ko saka ngumuso. "Sige po, tatay."

"'Wag mong pababayaan ang pag-aaral mo, Dainty, ah?" nangangaral ang tinig ni Kuya Kev.

Nanlaki ang mga mata ko. "Bakit ko naman pababayaan, kuya?"

"Sinasabihan lang kita nang hindi mo malimutan kapag nagkanobyo ka."

Lalong umawang ang labi ko. Hindi ko matanggap na naiisip niyang mangyayari 'yon. Magiging nobyo? May nagpoprotesta sa kalooban ko. Hindi ko maipaliwanag ang nabuhay kong lungkot.

"Hindi naman po ako magnonobyo," sinabi ko 'yon nang may sama ng loob.

"Bakit, hindi?" nagsalita si nanay sa nagbibirong tono. "Hindi mo ba gusto si Rhumzell?"

Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. Gusto kong umiling nang umiling. Pero nag-alala akong mahulaan nila ang tunay kong nararamdaman. Natatakot akong malaman nilang may iba akong gusto.

"Hindi pa po kasi ako handa sa ganoong bagay, 'nay," nagbaba ako ng tingin. "Sa ngayon ay pag-aaral ang gusto kong intindihin."

Dinig kong bumuntong-hininga si tatay. "Maigi 'yon. Tutal naman, kung nakapaghihintay ang lalaki lalo na kung seryoso at sigurado na sa 'yo."

Hindi ko na sinundan pa ang sinabi niya para maputol ang usapan tungkol sa akin. Panay pa rin ang pangungulit ni Bree, nanunukso sa tabi ko. Gustuhin ko mang makipagbiruan sa kaniya ay nakokonsensya ako. Dahil alam ko sa sarili kong palihim kong nagugustuhan ang lalaking gusto niya rin.

"Pupunta ako sa mansyon ng mga Moon,"mayamaya ay sabi ni nanay.

Sabay kaming napalingon ni Bree kay nanay. Nauna akong lumabas kaya hindi niya nakita ang paglingon ko.