Tears of The Unwanted Wife

PROLOGUE

This story is a work of fiction. Names, character, place, business or events are fictitious or just the product of the author's imagination.

Any resemblance of a person daed or still living , event and places that the story have can be just a coincidence.

This story is All right reserve. No part of this story is may be reproduced, distributed, or transmitted in any form on any means, without the prior permission of the author.

This story is unedited. You might read some grammatical errors and strong words from the story so read at 'your own risk'.

***

"Babe naman~"

"What honey?" natatawa at malambing na tanong ng aking asawa.

"Nakikiliti ako ehh~" malanding sabi ng babaeng kanina niya pa kalandian.

Yes, im his wife but he don't treat me like one.

Habang nag lalandian silang dalawa.

Nagmistula hangin lang ako para sakanila.

Tawanan at halakhakan nila ang namayani sa buong lugar.

Sanay na siguro ako.

Lagi naman ganito ang nangyayari.

At ni minsan hindi manlang niya ako nirespeto.

Ni minsan kaya inisip niya na nasasaktan din ako sa lahat ng ginagawa niya.

Ni minsan ba tinanong niya sa sarili niya kung 'tama ba toh?'.

Syempre HINDI..

'Who cares?' nga diba gaya ng lagi niyang sinasabi saakin.

Hindi ko na masikmura ang pinapanood ko.

Kaya akmang aalis na sana ako ng maapakan ko ang buntot ng pusa na kanina pa pala sa likod ko na ikina-daing niya.

*Meow!*

At ng dahil dun napalingon sila sa direksiyon ko.

Nasa gilid lang ako ng isang cabinet na malapit sa kinauupuan nila.

Katatapos ko lang maglinis.

Masakit man pero... Oo.

Naglilinis ako ng bahay habang nasa harapan ko sila't naglalandian.

At kahit masakit ay ipinagsawalang bahala ko nalang.

Pero bago pa makalingon yung babae ay agad pinaharap ng asawa ko ang mukha niya para halikan.

Napangiti nalang ako ng mapait.

Lagi naman ehh..

Lagi naman.

Tumingin siya sa direksiyon ko at ngumisi.

Kaya umalis nalang ako doon.

Pinahid ko ang luha ko bago ko nilisan ang lugar nayon.

We are 2 years married.

At sa loob ng dalawang taon tiniis ko lahat ng hirap na bigay niya.

Hindi ko alam kung paano ako nanatili ng ganon katagal.

Sa tindi ng ginagawa niyang pambubugbog saakin halos mamatay na ako sa sakit ng katawan pero nanatili akong matatag...

Tanggap ko naman na simulat sapul si Sandra na talaga ang mahal niya.

At hindi ako...

Napilitan lang siya na pakasalan ako.

At yun ang totoo.