Embracing Your Poison

19

Nakalabas na ako ng office pero nagulat ako ng sumunod yung taong hindi ko inakalang susundan ako.

"Galit ka ba sa'kin, Veron?" Saffira ask to me kaya parang bigla tuloy akong naguilty sa ginawa ko kanina na parang nagalit pa ako sa kanya.

When in fact wala naman siyang ginagawa sa'kin talagang nagselos lang ako kahit wala naman akong karapatan.

"No, stress lang siguro sa work." I said and laugh at her at umiling. She is still my friend.

"Baka nagseselos ka sa'min ni Amstel? Sabihin mo lang. Talagang lalayo ako." Edi sa'kin naman nagalit si Amstel dahil sa sinabi niya.

Knowing how he loves Saffira hindi na possibleng hindi siya magalit sa'kin pag sinabi ko kay Saffira na layuan siya. 

"Ano ka ba, It's not that." I said and laugh at her.

"Napapansin ko kasi na parang wala din sa sarili si Amstel this past few days at pag tinatanong ko siya about you sisimangot lang siya." She said at dinaan ko na lang sa tawa lahat.

Maybe he badly wants to end everything about us that bad. Teka... May us ba? Wala naman ata. He just want to end the pretending that he started. 

Umalis na agad ako ng office ni Kalen at bumalik sa trabaho ko at mukhang napansin ata ni Dad na wala alo sa sarili ko ng maglasalubong kami sa elevator kaya sinundan niya ako.

"Are you okay?" he ask and I become honest kaya umiling ako sa kanya. And Dad quickly come near me and hug me tightly.

"That pain will surely go away, my girl. Love is always like that. Full of pain but also full of joy and happiness." Dad said while hugging me.

"Pero bakit ganito kasakit? Ganito ba kasakit ang magmahal sa taong iba ang mahal?" Tumutulo na yung luha ko while looking at my Dad.

"Are you really sure that he doesn't love you? O baka yun lang ang iniisip mo?" he ask at naguluhan naman ako doon pero sinagot ko din.

"Of course, it's always her. And never me. Sino ba naman ako taong ilang buwan niya pa lang nakilala." I said wala ng pakialam kung isipin ni Dad na hindi naman talaga kami ni Stel dahil yun naman talaga ang totoo.

"Veronica, wag ka laging maniniwala sa nakikita mo... Matuto kang makiramdam. Because that will always be the best, yung maramdaman ng taong mahal mo na mahal ka niya. Hindi sa lahat ng oras gugustuhin ng mga tao na sabihin ang nararamdaman nila. Some people just want the people they love to feel it. Yung hindi na kailangang sabihin dahil dama mo na." Dad said with his straight face.

Pero bakit pakiramdam ko may laman lahat ng sinasabi niya. Feeling ko may gusto siyang sabihin sa'kin and he is using complicated words para lang hindi ko malaman agad.

Umalis na si Dad sa office ko dahil may meeting pa daw siya with a new investors at ako naman tulala lang sa office ko hindi alam kung ano ang gagawin. Natigil lang ako sa mga iniisip ko ng biglang magvibrate ang phone ko.

From: Kal

I told you Veron, you are not the only loser...

Napakunot noo naman ako doon sa message niya at hindi na lang pinansin. Bakit ba ang gulo ng mga tao sa paligid ko. Lahat sila magulo.

It's Andie's birthday September 16 at naghanda lang ng simple party si Mommy dahil may mga kaibigan din si Andie at ako naman inimbitahan sila Saffira kaya nakilala na sila ni Mommy. And ang mga magulang ko at Andie isang tao lang ang hinahanap sa'kin.

I look at Dad and he just smile at me. He's creepy. 

Pinagiisipan ko sa mga nakalipas na araw kung paano ko tatapusin lahat ng pagpanggap namin ni Amstel. Dahil mukhang yun naman ang gusto niyang mangyari. He is just waiting for me to do the move. Dahil siya naman na daw nagsimula ako na ang tatapos ganun ang dating sa'kin ng lahat ng nangyayari.