24

206 5 0
                                    


"My god, Amstel ganyan mo na ba kamahal si Veron para yun maamoy mo pa!?" Saffira said pero yung mata ng boyfriend ko nasa akin lang at nagsasabing kailangan ko siyang sundin.

"Bakit ba kayo nandito?" tanong ni Stel.

"Tanungin mo girlfriend mo, nahatak lang din naman ako dito." Tingnan mo 'tong babaeng 'to bakit hindi man lang nagpalusot.

Wala akong choice kung hindi bumaba na at saktong may tumawag kay Saffira at pinapapunta siya sa resto kaya naiwan ako sa boyfriend ko. Sumakay na lang ako sa kotse ni Stel at pumasok sa subdivision.

"Why are you here, Veronica?" he ask.

"Para mapansin mo?" I said at nahinto niya naman yung kotse dahil sa sinabi ko.

"Mukha bang hindi kita pinapansin?" tanong niya.

Hindi naman talaga yun yung dahilan because I understand that he is busy at work at ganun din naman ako kaya hindi ako magrereklamo sa oras na binibigay niya sakin dahil enough naman na akin siya.

"Yung totoo, babe?" he ask.

"Kasi naman, I met that Chari and she say a lot of things that makes me curious kaya nandito ako. At bakit ba kasi ayaw mo kong papuntahin dito? Don't tell me..."

"Wag mo na ituloy." he said at nakahinga naman ako ng maluwag doon dahil mukhang alam niya na ang sasabihin ko. Si Amstel pa alam niya kung paano umikot ang utak ko. 

"Ano nga?" tanong ko sa kanya trying to please him using my charm.

"Pag nakita mo yun siguraduhin mo na titira ka doon kasama ko." he said that makes my heart beat fast at talagang natigilan ako dun.

"What?"

"That is my plan. Once you saw it talagang wala ka ng kawala sa'kin." he said while staring straight to my eyes.

"Then, let me see it." and I saw amusement in his eyes at napailing na lang sa'kin.

You know me Amstel. Pag gusto kong gawin ang isang bagay gagawin ko. I want to see the house at kung ang kapalit nun is hindi na ako makawala sa kanya edi hindi.

In fact I never see myself in the future without Amstel by my side. We are both quiet hanggang tumigil siya sa isang bahay na parang woods yung gate at sa loob black and parang kaparehas din ng gate parang kahoy din yung exterior. Minimalist yung tingnan for me. Two storey lang yun at may terrace sa second floor.

"Why like this, Amstel?" I ask.

"Dahil you like minimalist design and that kind of color suits you. Fierce and brave. Hindi mabilis sumuko at bumigay." he said and that makes me smile. "Pasok tayo?" mabilis naman akong umiling sa sinabi niya.

"Continue your surprise with me, babe." I said and gave him a kiss.

Bigla ko kasing naalala yung sinabi ng guard na surprise daw yun sa girlfriend niya. At sino ba girlfriend niya di ba ako and naisip ko na ayoko ng sirain yun but he still let me see the house and enough na sa'kin yun. Next time na yung loob pag tamang oras na.

We will both wait for the right time. Both of us hindi lang siya dahil parehas namin aantayin yung tamang oras na yun. At alam kong pag dumating yun parehas kaming magiging masaya.

Kaya lumipas ang mga buwan na parehas kaming nag-aantay ni Amstel and we are both enjoying time together. Some people are saying na talagang bagay kami and we look so in love and I can't say no to that one. We also celebrated my birthday together dahil may plano naman na daw siya that is why we go to Siargao after celebrating my birthday with everyone. And I can consider that as one of the best birthday I had. And for the first tike I feel thankful I was born and have a loving family and a friends who will stay at my side through thick and thin and also a boyfriend who will love me endlessly.

Embracing Your PoisonWhere stories live. Discover now