Embracing my Serotonin

Chapter 36

Ano namang gagawin ko sa mga to? Tangina ouh kakapal ng mukhang iwan ako magisa dito.

I can't help but to sigh upon roaming my eyes sa silid ng stock room. Inutusan kasi kami ng adviser namin na linisan to and supposedly tatlo kami pero yung mga kumag kong kaklase ni anino nila diko makita letse.

Padabog na kinuha ko ang isang tuwalyang basa tsaka ipinunas sa librong naka pile sa harapan. Puno ito ng mga alikabok, ang sayang ouh di man lng nagagamit. Why are they even wasting these books here?

"You're here." , napalingon ako sa may pintuan nang may nagsalita. Napatingin ako sa hawak nito na may dalang box.

"You're not supposed to be here." , sabi ni Miss Alex tsaka pumasok. Napamura nalang ako nang sinirado nito ang pinto.

"Ba't mo sinirado! Malolock sa labas yun eh!." , nakatingin lang ito sakin bago binaba ang box na hawak niya. So ano maghihintay paba kami dito? Naknang.

"Oh, sorry. Let's just wait here." sabi nito habang lumapit sa gilid ko. Isa lng yung bintana dito , ang hirap huminga lalo na't nandito siya.

Hindi ko nlng pinansin ang presensya nito at patuloy sa ginagawa kong pagpupunas. Nakakailang yung pagtingin niya sakin habang nakaupo sya sa wooden chair sa gilid. Ano titigan niya nlng ba'ko dito? Wala man lang ba syang gagawing paraan para mabuksan yung pinto? Bweset.

"Why are you frowning."

Napabuntong hiningang hinarap ko ito. I don't like the smirk that plastered in her face. Ang gulo ng mood niya. Sa isang araw masungit, tapos naging mabait tapos biglang maging playful. Yung totoo may sayad ba siya?

"Kung wala po kayong gagawin, mas mabuting gumawa nalang po kayo ng paraan para mabuksan ang pinto."

Tinalikuran ko ito dahil naaasiwa ako sa pagmumukha niya. Ewan ko ba pero naiinis ako sa pagkatao niya. Feel ko rereglahin na ako dahil mainit ang ulo ko.

"Don't use that tone on me lady." I flinched when i felt her breathe in my ears. Tangina kailan pa siya naka rating dito?

Dahan-dahan na lumingon naman ako rito. Fuck, sobrang lapit ng mukha niya sakin. Nakatitig lng ako sa mata nito, bumibilis nanaman ang tibok ng puso ko. Nahihirapan akong huminga.

"M-Move, i can't breathe." bulong na sambit ko at tinulak ito ng bahagya. Nagulat ako nang ipinulupot nito ang kamay sakin bago ako titigan sa mata.

"Let me give you air, then." , the next thing i know was she already intertwined her lips with mine. I can't move fuck. The softness and the taste of her lips kept me from thinking rationally.

I don't know know what happened but i just felt my body responding to her actions. No! I shouldn't be doing this. Pilit kong inilayo ang sarili sakanya pero mahigpit ang kamit nito sa katawan ko.

God, Alex you're killing me.

Hinihingal na napatingin kami sa isa't isa nang matapos ang halikan naming dalawa. Bigla itong napatigil at nagiwas ng tingin sakin. Naglakad ito pabalik sa wooden chair na ipinagtaka ko.

"I-I'm sorry." she said while brushing her fingers to her hair. Nagsisisi ba siya sa ginawa niya? I laughed sarcastically. Just really great.

"You're aware of your actions right? Why did you do that?" I asked while staring to her face. Now, she can't face me.

"I-I don't know." , napabuntong hiningang napailing nlng ako. What did i even expect.

"Alam mo Miss Alex, napaka duwag mo."

Nagangat ito ng tingin sakin. Ang sama na ng tingin nito sakin. Totoo naman eh, she's a coward.

"What did you say?" she grittedly said with her piercing eyes.

"Duwag ka." walang emosyon na sambit ko. Naglakad ito palapit sakin pero di ko alam nawala yung takot ko. Why? Did i hit her ego?

"Why? Akala mo ba diko napapansin yang pinag gagawa mo? Bakit ba napaka duwag mo sa nararamdaman mo ha!." napupuno nako sa mga kinikilos niya. Hindi ako manhid para di makaramdam.

"What are you talking about." sige magdeny kapa.

"For once maging totoo ka naman sa sarili mo Lenon!" naka igting ang panga nitong nakatingin sakin.

"Stop saying that. You don't know what I've been through!" I was shocked by her sudden outburst. Now she's yelling at me?

"Why can't you just stop denying it!."

Pagod na pagod nako sa paikot ikot na pangyayareng ganito sa pagitan naming dalawa. Hindi ako tanga.

"What do you want me to do huh? Do you think it will change everything?."

Punong puno ng emosyon ang mga mata nito. Hindi rin pantay ang paghinga nito. Hindi ko alam na ganito ka pala ka duwag ma'am.

"I know it will never change anything! Pero tangina naman Alex ba't ba ang hirap sayong aminin sa sarili mo na nagugustuhan mo na'ko!"

Gulat na napatingin lang ito sakin. There i said it, now what? Anong gagawin mo ngayon ha.

"You're mistaken. I don't like you." napaiwas na sambit nito sakin. Akmang tatalikod na ito sakin nang higitin ko ang batok nito tsaka ito hinalikan.

I bit her lips gently, she refused to open her mouth but as the time goes by, i just felt her lips responding to my kisses. I saw her closed her eyes before pulling me closer to her.

"Now tell me. I dedeny mo parin ba ha." i said after kissing her. Nakatulala lang ito sakin. She bit her lips before looking away.

"I would never fall for someone like you." she said without glancing at me. Napaatras ako sa sinabi nito. I'm fucking frustrated.

"Fuck.Stop playing with me!" nanghihina ako. Bakit niya ba to ginagawa. Tangina naman. Hindi ito sumagot at tinalikuran lang ako.

"Hanggang kailan mo ba 'ko balak saktan sa kinikilos mo Alex." patuloy niyang ginugulo ang isip ko. Bakit ba siya ganito. Nakakasakit na siya. Hindi ko maiwasang tumulo ang luhang kanina ko pa pinipigilan. Andito nanaman tayo eh. Sawa na'ko sa ganito.

"Hanggang kailan mo ba balak aminin sa sarili mo na kahit papano may puwang nako jan sa puso mo." patuloy ko paring pinapahid ang mga luha sa mata ko.

"I don't know if may pinagdaraanan kaba or what pero tangina paano naman ako..." my voice cracked, lost to the waves of my emotions.

"Hindi ako nagpupumilit kasi alam kong kasal na tao kana. Pero tangina Alex, wag mo naman akong paglaruan ng ganito!"

There, I breakdown infront of her. You really never fail to crashed my soul, Alex.

"I'm not fooling you. I just really don't like you." di'ko maiwasang mapailing sa sinasabi niya. Hindi yan totoo, randam ko, alam kong gusto niya rin ako eh.

Hinigit ko ito paharap and there i slapped her. Walang reaksyon lang itong nakatingin sakin pagkatapos ko itong sampalin.

"Ang sama mo. Ang sama-sama mo!" di'ko maiwasang mapaluhod. I feel so vulnerable right now.

"Didn't i told you already? Loving me is painful, Cassidy."

I never thought it would be this painful. Naramdaman ko nlng ang papalayo nitong pigura sa labas. Nakayuko lang ako habang pumapasok ang dalawa kong kaklase sa loob. I can't breathe. This is too much.