Chapter 37

2.7K 83 9
                                    

Isn't it ironic? You still chose to hold a rose without minding its torn , still admiring the beauty in it. I thought i was prepared enough, prepared to be crashed , prepared to be torn apart knowing that the road that i just walked would be a living grave for me.

"How are you?", I looked at Caellum. Hindi ko alam na susundan niya pala ako rito. Nasa resort niya ako ngayon. Di'ko alam pero bigla nalang akong dinala ng sasakyan ko sa resort niya.

"Not fine." mahinang sambit ko habang tinitingnan ang dagat sa harap ko. Naramdaman kong umopo ito sa tabi ko at nagbuntong hininga na ikinalingon ko rito.

"Do you like her?" naguguluhan tiningnan ko ito. Don't tell me--

"Your professor. Do you like her?" he said. Paano niya nalalaman?

"I love her." sagot ko rito at nagiwas ng tingin sakanya. Ayoko munang isipin si Alex pero ito kami ngayon, pinaguusapan siya.

"I see. That's explains everything.", hindi ko alam pero nababahidan ng lungkot ang boses niya. Is he okay??

"How come?" , nginitian lng ako nito ng tipid bago pinaglalaruan ang kamay nito.

"Even though you never noticed, i knew Cass. I knew." puno ng emosyon na diko matukoy ang mga mata nito sakin, pero lumalamang ang lungkot sa boses nito.

"I'll take a walk first. Go inside if you want to rest , okay?" nginitian ko lng ito ng tipid nang tumayo na ito at nagsimulang umalis.

Ilang minuto pa akong nanatili bago maisipang pumasok sa loob. I was about to enter the kitchen hall when i remembered the painting that i saw when i first got here before. Nandun pa kaya yun?

There it is! It's still there. Nilapitan ko naman ito bago tiningnan ulit. It never fail to amaze me. Tiningnan ko muna ang paligid bago kunin ang painting. I was just curious about the written text that i saw before.

You,me,us. Amidst of darkness, the unwavering chaos that was held by strong connection will leave an idelible mark to embrace the future of never-ending salvation.

-L.R

I was stunned by reading the lines, it probably hides the meaning of those words. I examined the painting when my eyes landed to the two letters engraved below the words.

"Who the hell is L.R?", i bit my lower lip when i remember something. Coincidence lang naman siguro dba?? It's the same letters that i saw in the book that Miss Alex gave me.

"Cassidy?? Where are you?" , agarang binalik ko ang painting pagkarinig sa boses ni Caellum. Tiningnan ko pa ito bago umalis.

"Bakit? May tiningnan lang ako." sambit ko rito nang makalapit. May bitbit ito na bag na pinagtataka ko. May lalakarin ba siya?

"Bumalik na tayo sa bahay.", hindi ko maiwasang magtaka sa pagmumukha niya. Aligaga ito at parang nagmamadali.

"Bakit?? Mauna kana, dito lang muna ako." sambit ko rito na ikinalingon nito sakin. Mariing nakatitig lang ito sakit bago ako hawakan sa balikat.

"We really need to go Cass." seryoso lang ang mga mata nito. Di na ako nakasagot nang higitin ako nito paalis ng bahay.

"T-Teka nga! Bakit kaba nagmamadali? May emergency ba??" naguguluhan sagot ko rito pero parang bingi lang ito at hila hila parin ako sa kamay.

"Look, we have no tim--Fuck!", mabilis na napayuko kaming dalawa nang sunod-sunod na putok ng baril ang narinig namin. Tangina anong kailangan nila?

Embracing my SerotoninWhere stories live. Discover now