CHAPTER 11

32 1 0
                                    

DAVE

Madilim. Nandito ako sa isang lugar kung saan nababalot sa dilim at napapaligiran din ito ng mga tambak na mukhang mga basura. Gusto ko sumigaw, gusto ko kalasin ang mga tali sa ang mga kamay at binti pero hindi ko ito magawa dahil masyadong mahigpit ang pagkakatali sa aking mga kamay at binti. Hindi rin ako makasigaw dahil sa kung ano itong nakasalpak sa bibig ko.

Nasaan ba ako? Bakit sobrang nahihilo pa rin ako at masyadong malabo ang naging alaala ko sa mga nangyari kanina? Was this one of Legion's scheme's? I don't know who are the people behind this abduction but I can tell that the people behind this along with their motive will show themselves in a matter of time.

I have to escape this prison before it is too late. But, how? Paano ba ako makakatakas sa ganitong sitwasyon?

Alam ko na ang iniisip nang iba ay si Legion ang may pakana nito but I doubt it because he is not that stupid to have me abducted in daylight hence, it was done in a public place—The Park.

Kung si Legion man ang may gawa nito ay sobra akong na-di-disappoint sa method na ginawa niya because there was no such act of drama with the way that I was abducted. Legion's crimes is like a performance to him at hindi p'wedeng basta-basta niya na lang ako ipapadukot na wala akong ibang pagdadaanan na ka-dramahan niya.

Habang iniisip ko pa kung paano ko tatanggalin ang tali sa aking mga kamay at binti ay biglang bumukas ang pinto at saka nagbigay daan ang dalawang lalaki na maskara sa isang babae na tila pamilyar sa aking paningin.

She is familiar, indeed but for some reason I couldn't remember where and when did I encounter this woman.

She walked towards my direction with a devious smirk on his lips as she looked at me straight into my eyes. As I look into her eye, I can't see nothing more than emptiness on it.

"Davener Velasco, it has been a while since our last encounter." the woman exclaimed.

Last encounter? Kailan? She is familiar but I can't recall anything at all.

"Sino ka ba? At anong last encounter? Isa ka ba sa mga nabangga ko sa campus kapag nagmamadali ako dahil ma-le-late ako? Sorry pero wala akong maalala na na-encounter kita." diretsong sabi ko dito na mukhang kinainis niya.

She grabbed my hair as she gave me a threatening look as if she was about to slit my throat.

"Really? Stop acting dumb, kid dahil alam ko na naalala mo pa iyong araw na nakaharap ko kayo ng club president ninyo!" she screamed at my face.

Club president? Kailan iyon? At kasama ko pa si Craige? Naguguluhan na ako.

"I am sorry to disappoint you pero wala talaga akong matandaan sa kahit anong case na hinawakan namin na nakaharap kita."

She gritted her teeth as she slapped me right into my face.

Pagkatapos niya akong sampalin ay nalasahan ko ang sarili kong dugo sa aking bibig.

"How about I torture you like hell until you remember that very moment, huh?" naka-ngisi pa nitong sabi bago niya ako muling sinampal.

Hintayin niya lang akong makawala dito at sigurado akong babangasin ko pagmumukha niya. Nakaka-dalawang sampal na siya, ah.

"Kahit anong gawin mo ay wala tayong magagawa kung hindi ko maalala ang isang katulad mo na walang k'wenta!" I barked at her.

"Talaga? You can't recall that day that you, Craige and I collided on that same forest, huh? The forest where you decided to hide during that battle? I don't think so because I know that the battle that underwent was still hunting you in your dreams each and every night at kung hindi lang dumating si Craige ay baka patay ka na noong mga oras na iyon, Davener!"

MYSTERIUM CLAVA (VOL. 2) - COMPLETEDWhere stories live. Discover now