Nasze niebo

20. wszystkie wiosny kwiaty zakwitną dla ciebie

marzec 2015

Będąc szczera miałam nadzieję, że w marcu uniknę patrzenia na ciebie, jednak nie wyszło. Sprawiłeś, że wrzałam i to na pewno nie w pozytywnym sensie. Bo ile razy można wracać do tego samego? Sparzyłam się już zbyt wiele razy.
Dlatego nie reaguję na twoje komentarze na temat zakolanówek, które mam tylko dlatego, że moje kolano ledwo funkcjonuję.
Dlatego staram się o tobie myśleć jak najmniej.
Dlatego właśnie chowam się za Michałem, gdy chcesz mnie karmić cukierkami. I choć przez chwilę zwątpiłam w tego uroczego blondyna, że jednak mnie tu zostawi na twoją pastwę to jednak tego nie robi.
Dlaczego na dzień kobiet prawie dostałam kwiatka, dlaczego ponownie słyszę, że jesteś dla mnie za głupi, dlaczego ponownie rzucamy przy ludziach zagadkowe stwierdzenia na temat naszej przeszłości, dlaczego znowu robisz mi wodę z mózgu mówiąc mi cicho, na ucho, tak by nikt inny tego nie usłyszał: „Mam do ciebie cholerną słabość". Nie wiem jakim cudem znajduję siłę by spojrzeć w twoje niebieskie oczy i bez wahania odpowiedzieć „To super, a ja już nie".
Mam nadzieję, że cię to zabolało, choć w minimalnym stopniu tak jak mnie, w którymkolwiek momencie naszej znajomości. Za każdym razem jak deptałeś moje serce. Wyrywałeś je z piersi i niszczyłeś doszczętnie by oddać je jak dziecko, które się znudziło, kiedyś ulubioną, zabawką.
I w tamtym momencie czułam tylko jedno - pewną obietnicę rodzącą się na dnie mojego serca.
Obiecuję sobie, że to koniec. Nigdy więcej nie zbliżysz się do moich uczuć. Nigdy więcej nie dam się zranić.
Jednak wiosna oprócz nerwów i ostatnich spazmów bólu przyniosła mi wiele szczęścia i uśmiechu, ale to już materiał na inną historię.

Od autorki: Dwie części do końca! Jestem strasznie podekscytowana, choć wiem, że to opowiadanie nie jest szczytem moich możliwości.
Zapraszam do komentowania, gwiazdkowania i tweetowania z hashtagiem #NaszeNieboFF