Warning 🚨 အသက် ၁၈ နှစ်မပြည့်သေးသူများ ဒီအပိုင်းကို ကျော်ဖတ်ပါနော် ။ မှောင်တာ ရိုင်းတာ မကြိုက်ရင်လည်း ဒီအပိုင်းကိုကျော်ခွသွားဖို့မေတ္တာရပ်ခံပါတယ် ။
***********
ရန်ကုန်မြို့မှာပင် နေသားမကျသေးတဲ့ ရပ်ဝန်းအတွက် မန္တလေးရောက်လာတော့ပိုဆိုးသည် ။ ဘယ်နေရာ ဘယ်မြို့နယ်ရောက်နေလဲမသိ ။ နေ့ဆိုရင်တောင် အခြေအနေအကဲခတ်ကြည့်လို့ရသေးသည် ။ လူအိပ်ချိန်ဖြစ်နေတော့ ဘယ်နေရာကြည့်ကြည့် သရဲခြောက်မလားထင်ရအောင် တိတ်ဆိတ်လို့ ။
တော်တော် ကလိမ်ကကျစ်ကျတဲ့ကောင် ၊ ဉာဏ်များတဲ့ကောင် ။ အခွင့်ရေးရလို့က ဒင်းကိုအသေ...
" ကျုပ်ကိုဘာလို့မစောင့်တာလဲ "
" ဟင် ! "
ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကို ကျိန်ဆဲနေချိန် အနီးကပ်အသံကြောင့် ရပ်ဝန်း ကိုယ်လုံးလေး တုန်တက်သွားရသည် ။ အောက်မှာ ဖွားမြတို့နဲ့ စကားပြောနေမယ်ထင်ထားတာပါ ။ ဘယ်ကတည်းက လိုက်လာတယ်မသိ ။ ရပ်ဝန်းနောက်ရောက်နေသည် ။ တံခါးဘောင်ကို ပခုံးမှီရင်း ထီမထင်မျက်နှာနှင့် ရပ်ဝန်းကိုစူးစိုက်ကြည့်နေသည့် ဘာမထီပုံစံက မိန်းကလေးတွေပစ်ကြွေသွားလောက်ပေမယ့် ရပ်ဝန်းအတွက်တော့ ပြေးထိုးချင်စရာပင် ။
" ကျုပ်မေးတာဘာလို့မဖြေတာလဲ "
ဘာမထီ အသံက စောစောကလို မာထန်နေတာမျိုးမဟုတ်ပေမယ့် တွန့်ကုပ်နေသည့် အတ္တမျက်ခုံးတွေက အလိုမကျဖြစ်နေမှန်းသိသာစွာ ။ ၉ နာရီနီးပါး ကားမောင်းခဲ့ရတဲ့သူဆိုတာ မြင်လို့သာယုံရသည် ။ သူကြည့်တော့ ရပ်ဝန်းထက်ပင် လန်းဆန်းတက်ကြွနေ၏ ။
" တစ်လမ်းလုံး စိတ်ကောက်လာတာ မမောသေးဘူးလား "
မေးပြီး ရပ်ဝန်း ရှိရာလျှောက်လာသည် ။ စကားပြောချင်စိတ်မရှိ၍ ရပ်ဝန်းရှောင်ထွက်ဖို့ပြင်လိုက်လျှင် ...
" ဘယ်လဲ "
" ငါဘာသာဘယ်သွားသွား "
" ကျုပ်တစ်လမ်းလုံးကားမောင်းခဲ့ရတာပင်ပန်းနေပြီ ၊ ခင်ဗျားကိုချော့ဖို့စိတ်မပါဘူး "
YOU ARE READING
Barmahti ( Ongoing )
Romance🚨 ဒီ Fic မှာ Adult Scences တွေပါဝင်တာကြောင့် မကြိုက်တဲ့လူများရှောင်ဖို့ ကြိုတင်အသိပေးပါတယ်နော် 🚨 🚨 ဒီ Fic မွာ Adult Scences ေတြပါဝင္တာေၾကာင့္ မႀကိဳက္တဲ့လူမ်ားမဖတ္ဖို႔ ႀကိဳတင္အသိေပးပါတယ္ေနာ္ 🚨
