Valse Sprookjes [inactief]

Hoofdstuk 2 - deel drie

2. Drama's (3/7)

"Lilly?"

Ik kreun en rol op mijn rug terwijl het geroep van mijn naam langzaamaan tot me doordringt. Wie durft mij uit mijn zeldzame uurtjes slaap te wekken?

Alsof aan al mijn ledematen zware gewichten zijn vastgeketend, kom ik moeizaam overeind in het grote bed. Zuchtend schop ik de deken van me af en spring iets te enthousiast het bed uit waardoor ik de enorme koffer op de grond te laat zie.

Een oorverdovend kabaal vult de stille ruimte waarna ik mezelf grommend van de grond omhoog duw.

"Lilly?" klinkt er opnieuw.

"Coming!" roep ik geïrriteerd en snel richting de kamerdeur.

Wanneer ik de deur zo open trek waardoor ik enkel mijn hoofd om de hoek kan steken, word ik verrast door Chace's norse gezicht. Ik wil de jongen binnenlaten, maar hij is me al voor wanneer hij de deur zonder pardon verder openduwt en de kamer binnen snelt alsof hij achtervolgd wordt door een bende stadsburgers compleet met de fakkels en hooivorken.

Ik strompel Chace achterna, die kort de ruimte in zicht opneemt en vervolgens voor het voeteneind van mijn bed begint te ijsberen. Ik werp geeuwend een blik op de klok terwijl ik weer onder de warme dekens ga liggen.

"What are you thinking?" mompel ik zonder moeite te doen de ergernis in mijn stem te verbergen. "It's past midnight."

"I forgotyou never stay up anymore, I guess," verzucht de jongen afwezig.

Chace woelt met zijn handen door zijn haar terwijl hij zachtjes onder zijn adem vloekt.

"What's up, babe?" mompel ik slaperig.

Zonder me aan te kijken, of te stoppen met ijsberen, begint Chace aan één stuk te ratelen. "It's that damn company. I had a meeting today and apparently they were very interested in my personal life. I mean, that's none of their business anyway, right? Then they told me they knew I was dating you. So I asked what the problem was. Here's what those jerks said: 'We wouldn't want our clients to get the wrong impression of our enterprise. We can't have employees dating people who are called dangerous and whatnot by the media.'"

Het kost me enige moeite om Chace's verhaal te volgen. Vooral nu ik nog half in dromenland ben en ik de woorden als kanonskogels op me afgevuurd krijg. Ik slaak een diepe zucht wanneer ik het nieuws op me in laat werken.

Ik kan niet geloven dat de valse waarheden die over me verspreid worden ook nog eens invloed hebben op de mensen waarmee ik omga.

"I can't believe it," verzucht ik terwijl ik me op één elleboog omhoog duw. "I'm sorry, babe."

Chace stopt eindelijk met zijn nerveuze geijsbeer en laat zich op de bedrand zakken. Hij laat zijn hoofd hangen en drukt zijn duim en wijsvinger over zijn neusbrug.

"I really tried not to yell at them, Lil," mompelt hij met een cynische lach.

"What? You turned them down?" Ik duw mezelf nu helemaal overeind terwijl ik Chace met gefronste wenkbrauwen aankijk.

"Of course," sist Chace terwijl hij zijn voorhoofd naar me rimpelt. "I won't dump you for some stupid job."

Ik schud met mijn hoofd. "That stupid job could mean your career, Chace!"

"I don't care," verzucht Chace terwijl hij wegkijkt.

Ik slaak een diepe zucht en pak zijn kin met mijn hand beet, zodat hij me wel moet aankijken. "Yes. Yes you do. This thing could mean your future. I won't be responsible for destroying all that, you understand me?"

Chace pakt zachtjes mijn pols en trekt mijn hand van zijn kin waarna hij opstaat. Opnieuw begint hij verwoed door de half verlichte hotelkamer te ijsberen. Na even denken stopt hij en kijkt me intens aan, zijn wenkbrauwen donker boven zijn ogen.

"I won't let them humiliate you. They can believe whatever they want. Fuck them. Fuck what my parents will think. Fuck what the whole world thinks!" Hij knielt naast het bed op de grond en pakt mijn handen in de zijne vast. "I only care about you, Lilly."

Ik glimlach naar Chace en pak zijn gezicht dan tussen mijn handen vast. "You're sweet. No, you're more than that - but you can't do this. Don't put me first, Chace. You gotta look out for yourself."

Ruw duwt Chace mijn handen van zijn gezicht en staat op, waardoor hij woest boven me uit torent. Ik slik terwijl ik naar hem opkijk met opgetrokken wenkbrauwen.

"It sounds like it wouldn't bother you if we broke up." Zijn stem is kil, vlak. Niet zoals ik Chace normaal gesproken ken.

"That's not what I meant, and you know that," prevel ik zacht. "Tell your boss it's over between us. We'll find a way, okay?"

Chace is een tijdje stil terwijl zijn ogen naar het tapijt op de vloer kijken. Het lijkt een eeuwigheid te duren voordat hij zichzelf toestaat mijn priemende blik te beantwoorden.

"Okay. Guess I'll leave then, before anyone catches us."

Voordat zijn woorden tot me doordringen is Chace al bij mijn kamerdeur aangekomen. Ik roep hem en spring van het bed af, maar de deur valt al in het slot en ik ben enkel samen met de stilte.

Wat heeft hij ineens?

Ik zucht terwijl ik me weer op het bed laat zakken. Het is de eerste keer dat ik zo'n heftige ruzie met hem gehad heb. Op de een of andere manier heb ik het gevoel dat ik Chace erger gekwetst heb dan hij mij. Betekent dit dat ik een slechte vriendin ben?

Misschien is het niet zo'n slecht idee om naar Nederland te gaan. Er even tussenuit. Afstand tussen Chace en ik, afstand tussen heel Engeland en ik.

Ik moet toegeven dat ik ergens nieuwsgierig ben naar wat Stefanie mij te vertellen heeft. Bovendien heb ik er geen problemen mee om in het verleden te graven. Wie weet kom ik nog ergens achter wat ik eventueel tegen Will kan gebruiken. Het is de moeite waard, toch?