Chapter 6

3.4K 84 0
                                    

Pabiling-biling ako sa kama dahil hindi talaga ako mapakali. Hanggang sa umuwi ako pakiramdam ko talaga may bumubuntot sakin. I couldn't even remember kung paano ako nakauwi ng maayos dahil palagay ko naglalaro kami ng hide and seek sa kung sino man ang sumusunod sakin. Dinagdagan pa ng magkapatid na Segovia, akalain mong napagkamalan akong kapatid nila. Tapos may lakad pa kami ni Trace bukas, ni hindi ko nga alam kung ano na ang nangyayari.

Speaking of Trace, I have to call Josh para atleast may idea ako of what happened. I know may alam si Josh, imposibleng wala.

Bumangon ako mula sa kama at called Josh but nakakailang tawag na ako hindi pa rin siya sumasagot. Busy siguro. I return to  bed and prepared to sleep dahil I'm sure dadaanan ako ni Trace anytime bukas. I didn't even know what time. Hindi rin naman siya tumawag.

"Hello? Busy kaba?" It's Josh. He called.

"Tam? Is everything alright? Why the sudden call?"

"Where are you? Bakit maingay?"

"You didn't know? I'm with Trace's family. Didn't he tell you anything?"

"Hindi eh. Kaya nga tumawag ako sayo para magtanong. Masyadong nagmamadali si Trace kanina eh."

"He's not here Tam. Sabay kaming pumunta pero biglang nawala siya. They're looking for him. I can't leave here. I'll just call Miguel para daanan ka. Pack things. Nasa Manila kami."

I don't want to risk of knowing kung anong nangyari sa family ni Trace. But he's my friend. My only family. Sila ni Ella. Kaya kahit nag-aalangan ako, I still manage to pack things and wait Miguel to arrive.

When I heard a car stop in front of the house, I hurried out. Tumingin muna ako sa bintana para tignan kung si Miguel ba talaga ang dumating. Mahirap na.

Before he could knock, I already open the door kaya medyo nabigla siya.

"Hi babe. Ready?"

"Yeah. Let's go?" He nodded. Sumunod naman ako sa kanya papunta sa kotse niya.

Dumaan muna kami sa isang fastfood  chain dahil pareho kaming hindi pa kumakain. Nag take out kami dahil kailangan na talaga naming umalis. 5 hours na raw nawawala si Trace at hindi pa bumabalik. Hindi rin daw sumasagot pag tinatawagan.

"Sleep babe."

"Huh?"

"I said sleep. We still have an hour bago tayo makarating sa QC, you better rest baka pagdating dun hindi kana makatulog."

Automatic  akong nagising nang mamalayan ko na huminto ang sasakyan ni Miguel. Only to found out na nakarating na pala kami sa malaking bahay nila Trace. We're here in QC already. Nakatulog nga talaga ako. Lumabas narin ako nang lumabas na si Miguel at sumunod ako papasok sa kanya.

Fuck! They're shouting! Ano ba talaga ang nangyayari.

"Don't come near me Josh. I swear I'll really kill you!!" The lady said.

"Shut your mouth Amanda! Pasalamat ka andyan ang mga kaibigan ni Trace!" The other guy shouted back.

"What? Wala naman silang silbi! Ni hindi nga nila makausap ng matino si Kuya! Ayun at nawawala pa! Bullshit!" Sigaw ulit nung Amanda.

Seriously? Do they need to shout? Why can't just talk calmly.

"Amanda, calm please. Uuwi rin iyon si Trace. I'm sure uuwi siya." Josh said as if he knows where Trace is.

The Billionaire's Possession Where stories live. Discover now