Geceyarısı Mumları [Tamamlandı]

11. Bölüm - Mum ve Pervane

Merhaba çok sevgili okuyucularım. İtalya seyahatim ve bu hafta Kayıp'ın bölümünün cuma gelmesi nedeniyle pazar günü yayınlanan bir bölümle karşınızdayım. Bölüm toplamda 13453 kelime ve tamı tamına 38 word sayfasından oluşuyor. Kısaltamadım cidden. Şimdiden gözlerinizden özür dilerim.

Bu bölümün bir diğer özel yanı, uzun olmasının dışında yarısının İtalya gezim sırasında, sanat ve manzaranın tam ortasında yazılmış olması. O ilhamı ruhuma geçirdiğim saniyede, bekletmeden, tüketmeden ve unutmadan yazıya dökmeye çalıştım.

Bir diğer ilham kaynağımsa, ilk günden beri bana bütün metaforlarımda eşlik eden mum ve ona aşık pervane oldu. Gördüğüm görebileceğim aşkla ilgili en güçlü metaforlardan biri olan mum ve pervane, geceyarısı mumlarımda bana eşlik ediyorlar.

Ve ithaf... Beklettim ama değdi bence. Aydan, YağHaz kalemdaşım, her bölümü büyük hızla okuyup yorumlayan, DMlerde benimle dakikalarca bölümleri tartışan sen tatlı arkadaşım. İyi ki varsın. Sen olmasan çok ama çok eksik olacaktı her şey, hikayeler, videolar, kurgulamalar, tartışmalar... Ama sen varsın ve her şeyi daha ilhamlı yaptın. Geceyarısı Mumları için bu kadar anlamlı bir bölümde, ilk yaktığım mumlardan beri onlardan birini hiç bırakmadan ve vazgeçmeden taşıyan ruhunun kıymetinin karşılığını bir ithafla verebilmek elbette mümkün değil. Ama elimden gelen bu. O yüzden, umarım ne hissettiğimi anlamışsındır. İyi ki varsın canım arkadaşım. ♥ Her bölümün birazı, bu bölümün hepsi senin içindir. Çok seviliyorsun

Bu bölümün sonunda minik bir soruya cevap vermenizi de istiyorum. Benim kafamda kimin mum, kimin pervane olduğuna dair bir şeyler vardı ancak bunu kısıtlamak istemedim. Sizce pervane kim, mum kim? Döne döne yanan kim, içten içe yanan kim? Görüşlerinizi bekliyorum.

Keyifli okumalar - Yazarınız, Hazal

Hazan gözlerini açtığında başında korkunç bir ağrı vardı. Önceki gece çok fazla ağlamış ve bir türlü uyuyamamıştı ve bunu düşündüğünde bu baş ağrısı hafif bile sayılabilirdi.

Tonlarca ağırlığında gelen başını yavaşça yataktan kaldırıp çevresine bakındı. Neredeydi? Burası... Yağız'ın odasındaydı.

Yutkunarak hızla yataktan fırladı. Tabi ki... Önceki gece onca ağladığı ev de, uyuduğu yer de bu evdi. Hatta önce ki lavabonun önünde... Yağız'a çarptığını hatırlıyordu.

...

"Yağız."

Hazan'ın dudaklarından adamın adı çıktığında adam bir adım geriledi. Hazan yutkundu. Adam onun ağladığını görecekti. Ancak Yağız sadece "Pardon." dedi. Çok karanlıktı. Yağız Hazan'ın yüzünün ağlamaktan aldığı rengi göremiyordu.