Dark Phoenix #2: Echoes Of Lies

CHAPTER 3

Chapter 3

Gabi na ako nakauwi. Hindi ko na rin siya nakita simula noong umalis siya. Madalas siyang ganoon ngayon kapag lumalabas kami. Palagi siyang nagmamadaling umalis, ayaw ki namang magtanong sa kanya. Baka main is siya, she's a short tempered person. Minsan kasi ayaw niya ng matanong.

"Great. 5 minutes before 8 pm. Sinagad mo talaga ang pakikipagdate?" sarkastikong sabi ni kuya ng makasalubong ko siya sa hagdan, pababa siya habang paakyat ako

"What? Nakipagdate? Kanino?"

"Stop fooling around, Cassandra Marie. I know that Laurence knew about your curfew kaya bakit ka ginagabi?" malamig ang tingin na ibinigay niya sa akin

Gusto ko mang magmura ay hindi ko magawa. Bukod sa hindi ako palamurang tao ay nasa harap ako ng kapatid ko.

"Kuya..." I trailed off

Unti unti na akong sinasakop ng inis ko sa kanya. Kahit anong pagpapahaba ko ng pasensya ko ay madali niyang napipigtas. He's talking nonsense para may maisumbong lang kina daddy. Para habang buhay na akong grounded. I don't even know his problem with me. Did he hate me that much that's why he's so willing to make me look bad at our parents and get rid of me?

"Hindi ako nakipagdate. You can call Laurence and ask her about our girls out. I'm tired with this argue. Paulit ulit na lang." pagod kong sabi sa harap niya

His jaw clenched looking so irritated. Ilang beses pa siyang lumunok bago nagbuntong hininga. He removed his hands from his pocket. He stared at me. Bukas sara ang bibig na parang may gusting sabihin pero walang lumalabas na salita sa mga iyon.

"I'll go now." paalam ko

Agad ko siyang tinalikuran at mabilis na pumasok sa kwarto ko. Nanghihina akong napasandal sa pinto at napadaus-os pababa. I bit my trembling lips and hug my both folded legs. Napaub-ob ako sa mga tuhod ko nang sunod sunod ang naging pag alpas ng mga hikbi ko hanggang sa maging iyak na ito.

I sob quietly inside my room. I hate him so much. Why is he like that to me? Parang hindi niya ako kapatid kung tratuhin niya ako. It felt like we never keep each other a secret back then. Iyong tipong hindi kami lumaki na malapit sa isa't isa. Did he forgot out memories together. I was his favorite playmate and he is my favorite too. We play baril-barilan and car racing game. We played babrbie, too!

Kaiisip ko noon ay nakatulog na pala ako.

Nagising ako kinabukasan sa malambot at komportableng higaan. My cold palm touched my side and caressed it a bit enough to feel the cotton fabric. I am lying on my bed. I don't wanna assume the kuya tucked me in bed pero sino pa ba ang gagawa noon? Our parents aren't around. Hindi rin makakapasok ang kung sino sa mga kasambahay. I chose it that way, I can clean my own room and I'm not really a messy in my things. Example my bag, nakasabit siya at kukuhanin ko lang kapag gagamitin and after using it I'll put it back to it position. I grow up like that cause nanay Minang taught me. Laking yaya ako, kuya too. Mom and dad are too busy to take care of us. Sa loob ng usang buwan ay bilang sa mga daliri ang pag uwi nila. Madalas pa ay hindi umaabot ng 24 hours. Parang bibisita lang sa bahay at aalis na rin.

It's fine with me. Because I'm so free to do what I want. Its not like I hate them, I know it's weird but I'm not comfortable if they are around. Parang ibang tao sila para sa 'kin. I really don't know.

I get up from my bed and fix it. Ang mga pillow ko na napunta sa gilid ko at ibinalik ko sa pwesto. Ang kama ay planantsa ko gamit ang palad before I put the blanket above it. Itinuwid ko rin ito gamit ang mga palad.

I took a quick shower and wore a black cotton shorts and hanging shirt. Without blow drying my hair I went out of my room bare foot while typing a text for Laurence. While walking downstairs I remember I'm still not combing my hair so using my long fingers, I comb my hair. Ngitian ko ang nakasalubong na kasambahay. Napasulyap ako sa paa ko na namumula pa at sa kuko. I'm gonna visit ate Juli later to get me a pedicure. Ate Juli is one of our maids. She's so maarte to her body. Every week yata ay iba iba ang kulay ng nails niya sa fingers. That's just so cute!

"Ganda! Gandang morning!"

I smiled at ate Juli. She's in the kitchen, by the way she is nanay Minang's daughter.

"Morning ate. What's for breakfast?" naupo ako sa stool sa harap ng kitchen counter. Nangalumbaba ako sa kanya. Agad naman niya akong sinaway ng makita iyon.

"Gandang dalaga bawal 'yan sa morning!"

I chucked at her kasabihan.

"Okay! Okay!" natatawa pang Sabing ko bago inalis ang pagkakatukod sa baba ko

"'Di ka papasok?" she asked while she's busy frying the hotdog

"Papasok. Wala ang professor namin sa first class."

I look at my cellphone when it buzzed on my hand. A message from Laurence.

Ren-luv:
Are you going now?

I type a reply.

Me:
Not yet. Mamaya na ako papasok mga 9.

After I send it I look at ate Juli again.

"Dito na ako kakain 'te. Baka mamaya pa si kuya." I shrugged

Ako na mismo ang tumayo para kumuha ng pinggan, baso at kutsara't tinodor. I put it above the counter.

"Ikaw 'te?"

"Mamaya na ako. Sasabay na ako sa iba."

Ikinuha niya ako ng rice sa rice cooker.

"Kamusta na po pala si nanay Minang?" tanong ko habang sumisimsim sa baso

"Ayun maayos na! Kailangan lang ipagpatuloy ang pag inom niya ng gamot."

Last year nanay Minang left the mansion because her back aches so much. Umuwi siya sa kanila sa Quipo. Ayaw niya naman magpaospital buti at pumayag sa check up. Noon ay iginigiit niya na pahinga lang iyon buy I insisted to have her check. Kaya si ate Juli na ang pumalit.

"That's good!"

Sinimulan ko nang kumain. Bago pa man sumapit ng alas siete ay tapos na akong kumain. Nagpaalam na ako kay ate Juli na papanhik na pataas para makapaghanda na sa pagpasok.

While buttoning my blouse, I receive a message from Laurence.

Ren-luv:
Hm. Take care. I'll pick you up later.

Me:
Okey dokey!

Ibinulsa ko ang cellphone at isinukbit na ang bag habang hinahawi ang tuyo nang buhok pakanan.

Our receiving area is noisy, voices of guys from different person are talking and laughing. Malakas na tili ni ate Juli ang nakapagpatakbo sa akin doon. Abot tenga ang ngiti ni ate Juli at ate Fe habang nakikipag usap sa mga bisita. Tahimik akong lumapit sa kanila, napakunot ang noo ko dahil papalapit ako ay siyang pagiging pamilyar ng bulto.

"Bebe, pababa na mamaya si Jarrix. Ay!"

I smiled at ate Fe when she notice me.

"Ayan si bebe Cassie!"

Umiling na lang ako dahil sa pagkaaliw nila ate sa kausap. Bisita ni kuya base sa sinabj ni ate Fe. Kahit pamilyar sa akin ay hindi ko na lang pinansin.

"Mga ate aalis na ako. Tell kuya I'm not meeting my boyfriends from his imagination." paalam ko at diretso na sa garahe para magpahatid sa driver

Lalabas kami ni Laurence later and I don't wanna start my day on bad things, lalo na at naiinis pa rin ako kay kuya. Bahala siya sa buhay niya kung ano ang gusto niyang isipin. We're in a country where you can think bad over someone. Nasa 'yo na kung iisipin mo pa ito, maiinis ka lang. Hmp.