Dark Phoenix #2: Echoes Of Lies

CHAPTER 10

Chapter 10

Ilang araw ang dumaan bago pumasok si Ren. May ilang sugat pa siya pero mga pahilom na. Hindi ko alam kung anong pinagkakaabalahan niya ngayon but I think she was engaged to a street fights or someone pissed her again and knowing my bestfriend having short tempered, na-uh...I feel sorry to whomever pissed her.

"What happen to that? Where did you get that?" I asked curiously, of course kahit alam ko na ay gusto ko pa ring malaman galing sa kaniya.

"Wala." malamig ang boses niya. "Nagugutom na ako." kinuha niya ang kamay ko at hinala patayo

Lumabas kami ng classroom pero parang gusto ko ulit bumalik dahil sa nakasalubong namin. It is still mystery to me kung paano naging close si Laurence sa miyembro ng Dark Phoenix, I mean may possibility dahil pinsan niya si Jin pero sa kaniya na rin nanggaling na hindi siya malapit sa mga pinsan niya. What's the change of weather? Why are they close so sudden? Kahit nga kapatid ko si kuya Jarrix ay hindi naman ako lumalapit sa kanila, sabagay 'di naman kami bati ni kuya.

Naging normal na rin ang pagkain namin ng sabay sa Dark Phoenix. Kahit pinagtitinginan ay nakayuko na lang, it's not that I'm shy but I'm not used to it. Hanging not just with Laurence or Jermiah, I'm not used to be with huge crowd. Still new to me and awkward because Jin is just around, always.

"Hindi talaga kayo...? alam mo na." tinaasan ko ng kilay si kuya na nakangisi ng pang-iinis

Nakakapagtaka rin na kinakausap na ako ni kuya. Kinakausap naman na niya ako dati pa pero hindi ganitong madalas. Nag-iba talaga ang ihip mg hangin. Parang iyong dating malamig naging maligamgam na.

"No. We are bestfriend. We're not in some romantic relationship." inirapan ko ito na ikinatawa niya. Ang happy, sana all.

At ngayon gets ko na kung bakit nila kami palaging pinapanood ni Laurence kapag kumain o kahit naglalakad lang. The way Laurence hold my arm or even my hand. A single touch on the side of my lips, when Ren is removing something on my face or even smiling at me. They making it a big deal.

"Uso naman 'yon ngayon. Okay la—"

"Oh, geez kuya shut up." I rolled my eyes

Binilisan ko ang lakad ko at sumabay kay Ren na katabi si Chaos, isa pa 'tong dalawa na 'to. There's one time I saw them talking, in heated argument I think, hindi ko naman sila naririnig then later on Chaos' face look defeated. And what shook my nerves is that Chaos pulled Ren towards him and kissed her forehead while caressing her hair. Mukha silang couple na may pinag-aawayan.

"Can we talk?" nanigas ako sa kinauupuan ko dahil sa boses na iyon

I am alone sitting at this bench in school's garden, Ren leave a minute ago. Sinundo siya ni Chaos but she said na babalik siya dito kaya naghintay ako, wala naman na kaming klase mamaya.

"Cassie?" untag niya

Biting my lower lip when, I look at Jin standing behind me. His messy hair was the first thing I notice. Parang sinadyang guluhin nang kung sino.

"Y-yes?" I stammered

"Can I have you for minute or two?" tanong nitong muli

"H-huh?"

"Fuck!" he hissed "Shit! I mean can we talk? For a minute?"

Hindi naman ko siya ma-gets kaya tumango na lang ako sa kaniya kahit ramdam ko ang pagwawala ng puso ko sa ribcage ko. Gustong-gusto nang magwala at lumabas nito.

"Kayo ba ni Jermiah Francisco?" nanlaki ang mata ko sa diretso nitong tanong. Hindi man lamang tumikhim o nag - isip ng mas magandang words, basta na lang niya iyong tinanong.