CHAPTER 16

420 12 0
                                    

Chapter 16

"Cassandra, have you seen your brother?" Istriktang tanong ni mommy

"No," umiling ako at nilampasan siya na nakaupo sa sala.

Kasalanan naman nila kung bakit hindi tumitigil dito si kuya. Kapag nandito palagi na lang pinagsasabihan o 'di kaya'y pagagalitan tungkol sa mababang grado tapos 'pag wala akala mo naman tanong ng tanong. God, ang gulo nila, ah?

"Hindi mo nakikita sa school? Pareho lang kayo ng pinag-aaralan, Cassandra Marie." mariin iyon at parang pinipilit akong umamin.

"Mom, I haven't seen him anywhere...?" patanong iyon dahil hindi ko rin sure. "Oh, I've seen him on the first day of Foundation day but that was the last."

Mom look at me intently like reading my eyes if I was telling the truth. That was partly true, madalas ko siyang nakikitang nagpapagala-gala sa school syempre kasama ang mga kaibigan niya. Makikigulo sa mga booth at mambabae, I don't meddle with my brother's business. If he's happy with what was his doing then I'm out of it.

"Anyway, tell your brother to at least come home once. Hindi naman siya palaboy para makituloy sa mga kabarkada niya." I nodded and went out of the house after I get my wore its strap.

"Hatid ko na kayo, ma'am?"

Akmang sasagot at tatango na sana ako nang makarinig ako ng tatlong beses na pagbusina mula sa labas ng gate. And then I remember that Jin will fetch today, second day of Foundation day!

Jin Braxen:
Hey, wag ka ng magpahatid sa driver niyo, I'll fetch you tomorrow.

Ako:
And why is that?

Magpapaasa na naman siya tapos may iba pala siyang kasama bukas!

My phone beeped three times. Sunod sunod ang naging reply niya.

Jin Braxen:
I'm sorry about yesterday.

Jin Braxen:
I didn't expect Meg to be there.

Jin Braxen:
She's just a friend! Really!

Why am I hearing his defensive voice with his messages!

I bit my lower lip and type my reply.

Ako:
I did not ask about her! And you don't have any obligations to me so you don't have to fetch me.

Ibinaba ko ang cellphone at sumimangot. Ilang minuto ang lumipas bago ito muling tumunog.

Jin Braxen:
FaceTime.

Nakaawang pa ang mga labi ko ng tumunog ang cellphone ko, he's calling on FaceTime! I answered it with my trembling hands. Nang masagot ay inilapag ko ito sa kama at nahiga ako sa tabi. I blushed when I heard him chuckled.

"Baby, I wanna see your face not your ceiling!"

"W-why?! I-i told you, you don't have to f-fetch m-me!" nakagat kong muli ang ibabang labi ko dahil sa pangangatal nito habang nagsasalita ako.

"Fine then, but let me see your face. Let us talk, baby..." he said sweetly that made my butterflies on my stomach flipped in happiness.

"J-just a minute!"

Namumula pa rin ako dahil sa pagtawag niya sa 'kin ng baby at dalawang beses pa!

Inayos ko ang pagkakapusod ng buhok ko kahit magulo ang naging kinalabasan noon. Hinagod ko pa ang nagusot kong puting shirt at itinalukbong ang comforter sa hita ko dahil nakashorts lang ako. I rolled my tongue on my lips and cleared my throat before I pick up my phone. The time I saw his face on my screen, all I wanna do is to put down my phone again just listen to his bedroom voice. Nakanguso akong tumitig sa kaniya at napaiwas ng marinig ko ulit ang pagtawa niya.

Dark Phoenix #2: Echoes Of LiesWhere stories live. Discover now