Luci Gracel

Chapter 3

Eve Morrison

"Let me get this straight–"

"You're not."

I chuckled at that. Ate Astrid just joked. Natawa kami pareho eh, Luci just rolled her eyes.

"Ate." Luci warned.

"Okay, get your facts right."

Luci sighed and I just watched them. They do resemble each other. Magkasing tangkad din sila, they wore the same smile, kaso maloko lang 'yung kay Luci, while Ate Astrid's more like friendly.

Itong katabi kong bata, panay lang ang kain, but take note, the kid is suddenly clingy to me.

Parang kailan lang hinahanginan ako dito kasi puro English tsaka pinaglandakan pa na mayaman sila. Sa tingin ko, totoo 'yun kasi pinsan pala siya ni Luci. Sa side ng father nila.

Oh diba? Alam ko. Madaldal pala 'yung Ate ni Luci.

"Ate Eve?" Napatingin ako sa kanya. Hegot polite na, nakakatuwa. I chuckled when he got dirty because of ice cream. Kumuha ako ng tissue tsaka nilinis ang mukha niya.

"Ano 'yun Brent?"

"Will you be my tutor po?"

Inulit niya na naman.

Napatingin tuloy ang magkapatid sa'kin, tsaka ko sila binalingan ng tingin.

"Eve, wala ka bang part time job or may free time ka? We're looking for a tutor for him kasi." Ate Astrid said.

"Naghahanap din po ako ng part time job eh."

"Sakto! Wanna apply for the job?"

Nagpa balik balik ang tingin ko kay Brent tsaka kay Ate Astrid. Hindi ko alam kung tatanggapin ko ba. I can't decide head on, kailangan pag-isipan, kailangan planado, kailangan may back up plan. Ganon ako eh.

"Wag mong madiliin ang sarili mo Eba. Think about it muna. Hindi din madali ang pagpa-part time job."

I silently thank Luci for saving me from the pressure of deciding. She silently drink her ice coffee. We're in the same place kung saan ko unang nakita si Brent. Kahit minsan may dulot pa din pala 'to si Luci.

"Right. I'm sorry for hurrying you." Napangiti lang si Ate Astrid, tumango naman ako sa kanya.

"Ayos lang po." Sagot ko sa kanya, at lumingon ako kay Brent.

"Pag-iisipan ko muna, Brent."

Tumango naman ang bata, at pinagpatuloy ang pagkain. I find him adorable na, napapangiti ako sa cuteness niya. Namimiss ko tuloy mga chikiting kong pinsan.

"Tanong lang, Brent." Napatingin siya sa'kin.

"Hindi ka na kumakain ng hotdog?"

He smiled politely. "Nakain pa din, sometimes." Parang nahihiya pa siya. Ang cute lang.

"But if you're gonna be my tutor, you'll be supervising my snacks. Means, healthy snacks."

Natawa ako ng mahina.

"Talino mo 'dun." Sagot ko sa kanya.

"Anong meron sa hotdog?" Tanong ni Luci. Nag shush sign lang kami ni Brent.

"Secret." Sabay pa naming sabi. Natawa kaming tatlo, while Luci was just sulking. Ako lang may alam ng meaning 'non, pero ewan, sinunod nga siguro ni Brent ang sinabi ko. I'll tell him the meaning next time. Nag stay pa kami ng ilang minuto hanggang sa naubos na nga ang mga order namin. Ate Astrid and Brent bid us goodbye.