Luci Gracel

Chapter 34

Eve Morrison

A week has passed since Luci and I indirectly let other people know about us. 

And it was ordinary days in my end. I don't know about Luci though. Since she told me that I'll just do whatever mundane things I usually do.

"Ate Eve, kailan niyo po sasagutin si Ate Luci?"

Napatingin ako kay Brent na ngayon ay ngiting ngiti sa akin. Nasa living room kami nila ngayon, I am still tutoring him.

"Magiging pinsan po ba kita soon?"

Napailing nalang ako habang nakangiti.

"Brent, ang bata mo pa para pagtuonan ng pansin ang mga ganyang bagay."

"Well, everyone in the family knows that Ate has a thing for you."

Ano?!

"E-Even your parents?"

"Uh huh." He nodded and smiled.

"When po ang kasal niyo?" Napahagikhik pa ang bata.

"Brent, iho it's too early for that." Napatingin kami pareho sa nagsalita.
Si Tita Elmarie pala.

"Mommy!" Napatayo si Brent para salubungin ang ina. Pati ako ay napatayo rin, respeto na rin sa maybahay.

"Eve why don't you stay for dinner, hmm?"

Napakamot pa ako sa ulo ko.

"Ah eh."

"Tita, I'm taking out Eba for dinner." Napalingon kami kay Luci, naglakad siya patungo sa akin. Galing yata siya ng kusina nag-uusap sila ng kuya ni Brent kanina.

"Oh okay. Iba na talaga ang mga kabataan ngayon. Spontaneous." Tita winked and she disappeared towards the kitchen.

"Brent, bukas nalang ulit." Tawag ko sa bata and he pouted. He's so cute.

"Okay Ate. I'll see you tomorrow."

He was just writing sentences in Filipino, and he's good already. Tapos na rin naman siyang magsagot ng assignment niya. Dumating ang yaya niya, at tinulungan siya ni Brent para magligpit ng mga gamit niya.

"Now that's over. I believe that we have to go."

"Kakain tayo sa labas?"

"Uh huh."

Kinuha ko na rin ang bag ko, tsaka kami nagpaalam kay Tita Elmari.

Luci and I went towards her car.

"Saan pala tayo kakain?"

Sana naman hindi sa fine dining.

"Uni students tayo, syempre 'dun tayo sa gimmick natin." Nakangiti niyang sagot.

So she drove us to Lola Pasing's.

Napangiti na rin ako dahil namiss ko rin ang kumain dito. Bumaba kaming dalawa at nagulat pa ako nang makita ang mga kaibigan niya.

"Halina kayo!" Tawag sa amin ni Stacey.

Konti lang ang tao ngayon. Maybe because it's a week night and most of the people are back to their dorms or boarding house or kung saan man sila gumagala.

"Kumpleto kayo ngayon ah." Bati ni Lola at napatingin sa amin.

Tatlong mesa ang pinagdikit nila, nakaupo na rin sila Xeah, Yoj, Rahi, at Marceline.