Luci Gracel

Chapter 46

Luci Gracel

There was a defeaning silence that engulfed me after I heard those words.

I just felt myself stood up from that cold drenched pavement.

Umalis ako, walang lingon akong naglakad. Hindi alintana ang malakas na ulan na bumubuhos.

"Luci!"

Pinagwalang bahala ko nalang ang lahat. Para saan pa?

Hindi ko na alam kung saan ano pupunta. I just needed to stay away from here.

From her.

Parang hindi ako makahinga dahil sa sakit na nararamdaman ko ngayon.

Wala eh, if I had stayed a player, maybe I haven't felt this.

Pero wala eh. Hindi nga siguro natuturuan ang puso na magmahal. Kusa niya itong mararamdaman.

Ang weak mo naman heart.

A car stopped beside me.

"Fuck! Pumasok ka nga dito!" Rinig kong sabi ni Xeah.

I just let her grabbed me.

"Don't curse. It's bad for you." Nasabi ko pa talaga sa kanya 'yun no.

The person that I know who curses a lot, was even bad for me. But still, I don't blame her.

Nahulog ako eh.

Basted nga lang ako, hindi pa katapusan ng mundo.

Pero tapos na 'yung mga maliligayang araw ko.

'Yun na 'yun?

Wala pa bang mas isasakit 'dun? Sige na, isampal niyo na sa'kin 'yan, para isahan na lang.

"I told you to stay still. Hindi ka nakinig." Narinig kong sabi ni Yoj.

Tying me up was probably a good thing.

"Nagpa miss ka lang muna sana." Sabi pa ni Rahi.

"What can I do? Mahal ko siya eh, gusto ko agad siyang makita."

"And look where it got you. Being fast and swift doesn't make you take the lead. Being patience is."

"Edi kinausap niyo sana ako. Hindi 'yung itatali niyo ako bigla!" Reklamo ko pa. Tangina ang sakit kaya makawala sa lubid na 'yun.

Mga hutaena!

"Makikinig ka ba? Baka nakakalimutan mong ikaw si Luci, saka kapa makikinig kapag nasa dehado ka." Sagot naman ni Xeah.

She's right too.

"Alright. But it's too late now. She has already rejected me."

"First rejection. Ano masakit ba?"

"Hindi. Mas masakit 'yung mga sinabi niya. I have given her some choices, pero pinili niya pa ring hindi ako piliin."

I have laid out the best choices, tama rin naman kasi si Lolo. Even disowning me, I will still have money left. But Everest, doesn't seem to like me.

She must be just comfortable with me.

Natahimik kaming apat pagkatapos 'non. Tanging naririnig ko lang ay ang makina ng sasakyan, at ang tunog ng ulan.

"Do you need help with her? Kidnappin natin." Suhestiyon ni Rahi.

"Hindi. Iuwi niyo nalang ako sa condo. Pwedeng sainyo muna si Morningstar? Baka kasi hindi ko muna siya maalagaan ng maayos."

Hinging pahintulot ko sa kanila.

"It's alright Lu, I'll take him in for a while okay?"

Napatango nalang ako kay Xeah.