GEÇMİŞİN İZLERİ

6. Hayal kırıklıkları

Yeni bölüm geldi keyifli okumalarr.

                               G.İ⌛

Aras sessizliğine devam etti ve Kaan "Madem bu kadar çok anlatmak istiyorsun susma o zaman anlat" dedi. Aras derin bir nefes aldı ve "Her şeyi en başından anlatacağım" dedi. Kaan sabırsız bir şekilde "Dinliyoruz" dedi.

"Babam ve Hakan eskiden çok yakın dostlardı. Ama bir gün babam Hakan'ın ondan daha güçlü olmasına dayanamadı ve Hakan'ın sonunu getirmek ve onun işlerine, mal varlığına el koymak için bir plan yaptı. Plan istediği gibi gitmedi Hakan babamın istediğini anladı. İşler böyle olunca dostluk birden en büyük düşmana dönüştü. İkiside birbirinin sonunu getirmek için her şeyi yapıyordu. Daha sonra Atlas doğdu Atlas babamın ilk torunuydu ona çok değer veriyordu. Hakan bunu fark etti ve Atlas doğduktan sonra bir süre yaptıklarını durdurdu. Atlas doğduktan 5 ay sonra Hakan benimle yalnız görüşmek istediğini söyledi. Ben de kabul ettim. Bana eğer ki Atlas'ı onlara verirsem düşmanlığın sona ereceğini ve bizi artık rahat bırakacağını söyledi. Tabii ki kabul etmedim. Ama beni tehdit etti eğer ki onunla işbirliği yapmazsam tüm Soyhanları yok edeceğini söyledi. Zorla kabul etmek zorunda kaldım. Niyetim Atlas'ı onlara vermek değildi zaten. Sadece onu oyalamak istediğim için kabul ettim." Dedi

Kaan "Anlamıyorum sen nasıl bu kadar aptal olabilirsin?" Diye sinirle bağırdı ve ayağa kalktı elini saçlarının içinden  geçirdi sonra ekledi "Madem Hakan seni tehdit etti o zaman her şeyi gelip bana anlatsaydın beraber her şeyi yine hallebilirdik" dedi.

Tüm bunlar yaşanmadan önce Kaan ve Aras çok iyi anlaşırlardı. Kaan bazen bana anlatamadığı sıkıntıları önce Aras'a anlatırdı sonrasında bana. Aralarının birden bu hali alması can sıkıcı bir durumdu.

"Korktum abi korktum kimseyi bulaştırmak istemedim ama kendimde  beceremedim" dedi. "Çok üzgünüm Atlas benim için çok değerliydi onun ölümü en az sizin kadar beni de yıktı" dedi. Aras, Atlas'ın yaşadığını bilmiyordu. Araya girip benim oğlum ölmedi diye bağırmak istiyordum. Ama bu bilgiyi belki de Aras'tan gizli tutacaklardı ama Kaan benim isteğimi sanki anlamış gibi "Atlas ölmedi" dedi.

Aras şaşkınlıkla "Nasıl?" Diye sordu. "Orasını şimdi boş ver" dedi Kaan. "E peki Atlas nerede?" Diye sordu. Kaan güldü ve "Hakan'da" dedi. Aras ikinci bir şokla "Nasıl?" Diye tekrar sordu. "Neden, Atlas'ta bunca zaman Hakan'ın mı yanındaydı yani?" Diye sordu. Kaan"Evet aynen öyle" dedi. Aras "Neyi bekliyoruz peki?" Diye sordu. "Hakan nerede bilmiyoruz" dedi.

Aras'ın ısrarları sonucu Kaan bütün olanları en başından Aras'a anlattı.

Aras "Eğer izin verirseniz ben de size yardım etmeyi çok isterim hem vicdanım biraz olsun rahatlar" dedi. Demir uzun süren sessizliğini bozdu ve "Senin vicdanın rahat edecekse asla yardım edemezsin" dedi. Kaan "Demir!" Diye bağırdı. Demir "Ne var yalan mı?" Diye sordu. Kaan onu umursamadı ve Aras'a dönerek "Seni hala affetmiş değilim hala güvendiğim anlamına da gelmiyor ama sana son şansını veriyorum" dedi.

Aras ayağa kalktı ve Kaan'a gidip sarıldı. "Güvenini boşa çıkarmayacağıma emin olabilirsin" dedi. Kaan "Göreceğiz" dedi. Kaan'a o kadar sinirlenmiştim ki! Kendi kendine karar vermişti. Burada olan herkesin benim gibi düşündüğüne emindim. Aras "O halde aranıza hoşgeldim" diyerek sırıttı. Demir "Hoş gelmediğini zamanla anlarsın" dedi.

Aras "Bu evde en çok seninle anlaşacağıma eminim" dedi. Demir küçümseyici bir şekilde güldü. Aras "Tamam o zaman ben gidiyim eşyalarımı falan alıyım birkaç işim de vardı onlarıda hallediyim sonra geliyim" dedi. Kaan anlayışla başını salladı Demir' de "Gelmene hiç gerek yoktu aslında" dedi. Aras "Alındım ama" diyerek kapıya doğru yöneldi. Çıkmadan önce bana doğru döndü ve yanağımdan makas aldı "Tekrar hoşgeldin" dedi ve bir cevap vermeme fırsat vermeden evden çıkıp gitti.