25. İstanbul'da sonbahar

20 3 1
                                    

Yeni bölüm geldi keyifli okumalarr.

                           G.İ⌛

Kaan

İdil ile sonunda boşanabilmiştik.

Eve varmak üzereydim. Bu yüzden Açelya'yı dışarı çıkması için aramaya başladım ancak telefonu açmadı.

Eve varınca arabadan indim. Kapıyı çaldım ancak kapıyı da açmıyordu.

Eve bahçeden girmek için bahçeye çıktım. Mutfak kapısı açıktı.

Tül perde rüzgardan uçuyordu. İçeri doğru baktım Açelya etrafta görünmüyordu.

İçeri girdim normal bir şekilde mutfaktan çıkacakken. Ayağım kaydı. Tezgaha tutunmasam düşecektim.

Ayağımı kaydıran şeye bakmak amacıyla başımı yere çevirdim. Her şeyi beklerdim ancak kan görmeyi asla.

Korkuyla "Açelya!" diye bağırdım.

Ama Açelya'dan bir ses yoktu. Koşar adımlarla yukarı çıktım ve yatak odamıza girdim. Atlas yatakta uyuyordu. Açelya Atlas'ı evde tek bırakarak asla hiçbir yere gitmezdi. Bir şey olmuş olmalıydı. Üstelik o kan...

Tekrardan Açelya'yı aramaya başladım. Ancak telefonda odadaydı. Kesinlikle bir şey olmuştu.

Demir'i aramaya başladım.

"Efendim?" Diyerek telefonu açtı.

"Açelya nerde biliyor musun?" Diye sordum telaşla.

"Evde, evde değil mi?" Diye sordu.

"Hayır değil" dedim.

"Üstelik Atlas evde" dedim. Bir süre sessiz kaldı.

"Bir de aşağı da yerde kan var" dedim.

Demir korkuyla "Kaan" dedi ve bir süre bekledikten sonra ekledi.

"Hakan bir şey yapmış olmasın?" Diye sordu.

"Bilmiyorum Demir bilmiyorum ama bir şeyler olduğu kesin" dedim.

"Polise haber verelim" dedi.

"Ama Demir bu iş artık bir karabatak gibi polise gidersek biz de biteriz" dedim.

"Oğlum şu an derdin bitmek mi? Atlas için de aynı şeyi düşündünüz ve pişman oldunuz yine aynı şeyler yaşanmadan eve polis çağır. Hakan'dan bahsetme tabii. Gelsinler o kan Açelya'ya mi ait ona baksınlar sen de sakin ol" dedi.

"Haklısın" dedim ve telefonu kapatarak polisi aramaya başladım.

                                ⌛

Polisler gelmiş ve evi incelemeye almışlardı.

Kafayı yiyecektim Açelya'dan hala ses yoktu.

                               ⌛

Saatler sonra Demir aramaya başlamıştı.

"Noldu bir haber mi var?" Diye sorarak telefonu açtım.

"Kaan" dedi ve sustu.

"Nolmuş?" Diye korkuyla sordum.

"O kan Açelya'ya aitmiş" dedi.

Telefon elimden kayıp düştü. Lütfen ona bir şey olmamış olsun lütfen, lütfen, lütfen...

                                ⌛

Yazardan

Saatler sonra Demir öğrendiği şey ile adeta yıkıldı. Gözlerinden bir damla göz yaşı düştü...

GEÇMİŞİN İZLERİWhere stories live. Discover now