BİRLİKTE +18

6

Oy atmadan geçenleri görüyorum
👁️👁️

Oy ve satır arası yorumları unutmayınız

Bölüm sınırı 100 oy 60 yorum

Mahzene giden yol sessizdi. Arabalardan ve insanlardan uzak. Issız bir sokağa girdik, araba aşağı inerken geçtiğimiz binaları inceledim. Bazılarında Bar yazıyordu.

"Aşağıda mı?" diye sordum çünkü yokuştan indikçe iniyordu.

"Evet," dedi kısaca. Başka bir sokağın girişinde durduğunda "İniyoruz," diyerek kapısını açtı.

"Bal ne olacak?"

Karşı camdan eğilerek "Onu da getir istersen," dediğinde başımı salladım. Kapımı açarak arka kapıya gittim ve Bal kızımı çıkardım.

"Gel kızım, gidiyoruz." Elimi takip ederek peşimden geldi. Sokağın başına park etmişti arabayı.

Girişte iki adam dururken kapıları açmadan önce "Çağlar bey," diyerek saygıyla selam verdiler.

Çağların eli belime giderken korumacı bir tavırla kapıların açılmasını bekledi. Bu sokağa daha girmeden gerilmiştim.

Sokağa girerken serseri tipli insanlar gördüm. Bazıları duvara yaslanmıştı. O barlardan burada da vardı ama daha VIP duruyordu.

"Gerilme," dedi Çağlar kulağıma doğru. "Kimse sana bakamaz."

Bal hemen yanımda yürürken havlayarak geliyordu. Turuncu rengiyle buraya çok zıttı. Eğilip onu kucağıma aldım, hemen sokuldu bana.

Çağlar baktığında omuz silktim. İlerideki bir binaya yönelen Çağların eli elime kaydığında sıkıca tuttum. Cidden gergindim ve bu tamamen sokağın aurasıyla alakalıydı.

"Buraya hep gelir misin?" dedim.

Başını iki yana salladı. Mahzen yazan binaya girerken adamlar yine kapıyı açmıştı. "Hayır fıstık. Babamın işleri işte."

Kaşlarım çatıldı. Babamın işleri mi dedi o?

Düşünmeme izin vermeden tuttuğu elimle ilerlemeye başladı. İki katlı bina daha çok iş alanı gibiydi. Bodruma inen merdivenleri saymazsak korkunç değildi. Ayrıca beklediğimin aksine ferahtı.

İleride gördüğü bir adamla adını seslendi. "Hakan," dediğinde adam bize baktı.

"Vay kimleri gördüm," diyerek güler yüzle Çağlarla tokalaştı. Pekala bunu beklemiyordum. Burada her dakika adam dövülmüyor muydu yani?

"Nasılsın ne zamandır yoksun?"

"Babamı bilirsin, toplantılara katılmamı istiyor." Çağlar şikayet ve sıkıntı dolu sesiyle yanıt verdi.

"Ne yaptın buldun mu-" Çağlar belimi tutarak beni öne çıkardı. Adamın gözleri büyüdü. O esnada Bal inmek istediğinde eğilip bıraktım.

"Bu-" Çağlar yine lafını böldü Hakan'ın. Nedense bu komik gelmişti.

"Müstakbel eşim Hira." Bana bakarak güven verircesine tebessüm etti. "Yakında evleniyoruz."

Hakan şoku atlatarak bana döndü ve elini uzattı. "Hoşgeldin yenge. Çok memnun oldum."

Üstümdeki gerginlik biraz olsun geçerken "Ben de," dedim. Adam samimi ve sıcak duruyordu.

Çağlar "Benim toplantıya katılmam gerekiyor," diyerek konuya girdi. "Hakan sen Hiranın yanında kalır mısın ben gelene kadar?"

Hakan başını eğerek "Kalırım tabi," dedi. Bana gülümsediğinde karşılık verdim. "Biz salonda oluruz. Çocukları gönderirim."

Çağlar onayladığında bana döndü. "Gidecek misin?" dedim ürkek bir tavırla. Bal yine havladı, Hakan'ın eğilerek onu sevdiğini gördüm.