***
"Sana bir teklifim var. Kabul edersen borcu silindi bil."
"Nedir?" dedim titreyen ellerimi birleştirip tutarak. Bakışları oraya kaydı, sonra da karşımızdaki denize.
"Benimle evlenip çocuğumu doğuracaksın."
Babasının borcunu ödemek için hiç bir ş...
Hamilelik sürecine hakim değilim hatalarım varsa sallayın
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
"Hadi aşkım bir kaşık daha. Bu senin kemiklerini güçlendirecek."
Kafasını bıkkınlıkla geri çekti. "Yavrum doydum yemin ederim. Bıraksan mı artık?"
İçimden sinsi sinsi gülerken "Niye öyle diyorsun canım? Sen de bana yediriyordun habire," dedim sitem edercesine.
Kaşları çatılırken güler gibi oldu. "İntikam alıyorsun aklı sıra. Vallahi doydum güzelim yeter içirme daha."
Omuzlarımı silkerek çorba kasesini sehpaya bıraktım. Evin salonunda oturuyorduk. Neriman ablanın yaptığı sebze çorbasını içiriyordum. Hastaneden çıkalı iki gün olmuştu. Aslında kendini toparlamıştı toparlamasına ama elimden kurtulamıyordu. Onu ellerimle besleyip ilaçlarını her yemekten sonra içiriyordum.
Sehpanın üzerindeki ilaçlarını ve bir bardak suyu alıp ona uzattım. "İç bakayım bunları." Anne tavırlarıma karşılık tebessüm edip ilaçları elimden aldı. İçtikten sonra geri sehpaya bıraktım.
Karnıma giren ani sancıyla ifademi korumaya çalıştım. Elim karnıma giderken devam eden kasılmayla kendimi tutamayıp inledim. Çağlar anında beni fark edip seslendi. "Hira kasılmaların mı var bebeğim?" dedi kısık ilgili sesiyle.
Burnumdan derin bir nefes almaya çalışarak başımı salladım. Yerinden doğrulup bana yaklaştı ve karnıma benimle birlikte elini koydu. "Geçecek sakin ol. Derin nefesler alıyoruz veriyoruz tamam mı?"
Beni rahatlatmaya çalışmasına karşılık tebessüm ettim ama tekrardan giren sancıyla derinden inledim.
"Oğlum neden böyle yapıyorsun?" diye sordu çaresizce. Beni kendine çekince omzuna başımı yasladım ama hemen kaldırdım.
"Acıdı mı?" diye sordum. Yaralı omzuna yaslanmıştım.
Başını iki yana sallayıp tekrar yatırdı kafamı. Hem ona yaslanmak hem karnımı okşayan eliyle kasılmalarım azalmıştı. Bana hala derin nefesler aldırıyordu. Sancıların bittiğini hissetmemle yutkundum ve alttan ona baktım.
"Geçti sanırım."
"Keşke elimden bir şey gelse."
Karnımdaki elini tutup sıktım. "Bana senden daha iyi gelen hiçbir şey yok."
O esnada telefonun alarmının çalmasıyla yerimde fırladım. "Pansuman zamanı," dedim yüksek çıkan sesimle ve oturma pozisyonuna geçtim. O kendi kendine söylenir dururken ben pansuman malzemelerini almaya gittim.
