BİRLİKTE +18

34

Selam sevgili oy veren okurlarım ve oy vermeyenler

Kendinizi bölüm için hazırlayın derim

Bölüm şarkısı; Biliyorsun- Sezen aksu

Şarkıyı açmadan okumaya başlayanın kocası Çağlar gibi olmuyormuş

İyi okumalar

Hayat çok farklıydı. Durup dururken size bir darbe indirebilir ve kanatabilirdi. Önce en sevdiğim insanı elimden aldı. Babam bambaşka bir adam oldu. Bir adamı önüme çıkardı. Tam hayatımı kurdum ve düzenimi buldum derken tüm kalbimi söküp ellerine aldı.

Gözlerimin önünde kanattı yıkılmaz dediğim adamı. Gözlerimin önünde acı çekiyordu. Karnımdaki sancı tarif edilemezdi çünkü tüm hissettiklerimi hiseden bir can vardı içimde. İkimizin canı vardı.

Hastane odasında açtım gözlerimi. Açmak istemedim başta çünkü duyacaklarımdan korktum. Tekrar dalmak istedim o uçsuz bucaksız karanlığa ama zorundaydım. Gözlerimi aralayınca yanımda gördüğüm ilk beden Eceydi. Yanındaki koltukta Hazal ve Furkan oturuyordu.

Hepsinin bakışları yerde öylece bakıyordu. Sesimi çıkarmadım ama akan gözyaşlarım dilim oldu. Beni gören arkadaşlarım yanıma gelip konuşmaya çalıştı. Tek kelime etmedim. Dakikalar sonra konuştuğumda ise onu sordum.

"İyi mi?" diye fısıldadım.

Cevap vermediler ama en büyük cevap buydu.

Dolu dolu olan gözlerimden yeniden yaşlar akıp giderken hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Canımdan can gider gibi ağlarken serumlu elimi destek almak istercesine karnıma koydum.

Ece dayanamayıp arkasını döndü. Hazal elimi sımsıkı tutarak bir şeyler demeye devam etti. Furkan dışarı çıkarak doktora haber verneye gitti. Bense sadece ağladım. Ağlamak onu kurtaracak gibi ağladım.

Doktor yanıma gelip sakinleşmemi söyledi. Serumu çıkarmaya ve kalkmaya çalıştım. "Yanına gitmeliyim."

"Bırakın beni yanına gitmem gerek."

"Bizi hissederse kalkar o biliyorum bırak."

Atakan omuzlarımdan tutup beni zapt etmeye çalışırken çırpınmaya devam ettim. "Bırak beni," diye sesimi yükselttim ama işe yaramadı. Koluma batırılan iğneyi hissetmemle gözlerimi tekrar kapatmam bir oldu.

Mutfaktan çıkıp bahçeye ilerledim. Çağlar ve oğlumuz futbol oynuyordu. Onların bu görüntüsüne karşılık gülümserken kenardaki masaya oturdum. Çağların bakışları beni bulunca "Bir dakika bekle Atlas," dedi ve yanıma geldi.

"İyisin değil mi güzelim?" diyerek önümde eğildi. Elini karnıma koymasıyla gözlerinin içine baktım ve başımı sallayarak onayladım.

Yanağıma dudaklarını bastırarak derin bir nefes aldı. Huzurla gözlerim kapanırken Atlas babasına seslendi. "Geliyorum oğlum," dedi Çağlar ondan tarafa bakıp. Bana son kez baktıktan sonra arkasını dönerek oğlumuzun yanına gitti.

Mutfağa tekrar döndüm ama dakikalar sonra Atlas yanıma geldi. "Anne, babam nerede?"

Kaşlarım çatılırken "Yanındaydı oğlum," diye yanıtladım onu.

"Beni kandırıyorsun."

"Baban..." dememle duraksadım. O esnada mutfağın camı parçalandı ve içeri giren adam silahını ateşledi. Başımı Atlasa çevirdim ama orada yoktu. Onun yerinde yere yığılmış kanlar içindeki Çağlar duruyordu.