BİRLİKTE +18

18

Sonunda kitabın beklenen anı diyebilir miyiz

Yıldıza dokunmayı unutmayınn

Bölüm şarkısı; anlatamam- toygar ışıklı

Bölüm sınırı 300 oy 150 yorum

Dün yaşanan olayı göz ardı edersek beni şüphelendiren başka bir şey vardı. Yemekten öncesinde bu hafta içinde birkaç kez mide bulantısı yaşamıştım. Bir tanesi Çağların yanında olmuştu ve dün akşam yine tatlının kremasından dolayı midem bulanmıştı. Aklımda bir ihtimal vardı ama bunu henüz Çağlarla paylaşmamıştım. Önce kesinleşmeliydi.

Canım sıkıldığı için eve kızları çağırmıştım. Şuan Ece ve Hazalla bahçede oturuyorduk. Bu bahçenin bir çardağı vardı ve burda oturmak çok hoşuma gidiyordu. Sarmaşıklarla ve çiçeklerle doluydu. İçime pozitif enerji yolluyordu resmen.

"Kızlar size bir şey söylemem gerek," dedim kahvelerimizi içerken. Önce dedikodu yapmış sonra son olaylardan bahsetmiştik. Tekrar bahsetmek beni mental olarak biraz düşürse de modumu tekrar yerine getirmişlerdi.

"Söyle aşkım," dedi Ece kahvesini hüpleterek yudumlamadan önce.

"Ben galiba şeyim."

"Neysin?" diyerek ikisi birden öne atılınca geriye doğru irkildim.

"Noluyor be durun bir."

"Kız söylesene! Ay bana bir şeyler oluyor. Aklımdaki şey mi yoksa?"

Yutkundum ve kendimi söylemek için hazırladım. "Galiba diyorum ama bakın. Ortada test filan yok."

"Test mi?" diye bağırdı gözleri pörtlemiş Hazal. Ece bayılma numarası yapıyordu. Aniden doğrularak hemen yanı başıma oturdu. Diğer tarafıma da Hazal oturunca bu heyecanları karşısında kıkırdadım.

"Ya anlatıyorum dinleyin." İkisi de başlarını sallayınca anlatmaya başladım. "İlk göğüslerim hassaslaştı. Sonra bu hafta birkaç kez mide bulantısı yaşadım. Hatırlıyor musunuz iki gün önce kafeye gittiğimizde halsiz hissetmiştim. Dün akşam yemekte de midem bulandı."

"Kızım sen hamilesin?" Ece bunun ardından ince bir çığlık atarak boynuma sarıldı. Kalbimde ağır bir yük hissederken Hazal da heyecanla gülüyor ve elimi tutuyordu.

"Hamile misin sen? Hamilesin bildiğimiz."

"Ya değilsem?" diye sordum tedirgin bir nefesi verirken. Belki değildim ve sadece kendimi kandırıyordum. Ya değilsem ve hayal kırıklığına uğrarsam. Düğünümüzün üzerinden neredeyse bir ay geçmişti. Bu bir ayda regl olmamıştım. Her şey tek bir sonuçta birleşiyordu ama bir yanım hala şüpheliydi.

"Anlıyorum seni hala şüpheli hissediyorsun. Bu şüphenin gitmesi için yapmamız gereken şey ne?" diye sordu Hazal cevap bekler gibi.

"Ne?" diye sordu süzme saf ben.

Gülerek kolumu tuttu ve beni hafifçe sarstı. "Test tabiki güzellik. Hamilelik testi almamız lazım."

Alt dudağımı ısırırken içimdeki heyecan onların tepkisiyle birlikte daha da büyüdü. Onlar yanımda olduğu için çok şanslıydım çünkü bunu tek başıma yapamaz üstesinden gelemezdim. Gözlerim ani bir duygu değişikliğiyle dolunca onlar da şaşırdı. "İyi ki varsınız kızlar," dedim dudağım büzülürken. Biraz zorlasam gözyaşım bile akardı.

Ece keyifle kahkaha attı ve belime sarılarak kafasını omzuma bıraktı. "Nerede görsem tanırım. Hamile duygusallığı bu! Ay teyze oluyorum..."

Ece kendince sevincini yansıtmaya devam ederken Hazal da gülerek diğer omzuma kafasını yasladı.

Gözlerim doluyor ona bile gülüyorlar. Nasıl arkadaşlardı bunlar böyle? Yine de gülümsedim ve onların eli karnımdayken ben de elimi karnıma koydum. Orada mısın bebeğimiz? Oradaysan eğer senin için hazır olduğumu bilmeni istiyorum. Seni sevmeye hazırım bebeğim.