ရှောင်ကျန့်စကားသံအဆုံးမှာ အိမ်စေတေပြာယာခတ်နေကြရသည် ဘာကြောင့်ဆို ငရုတ်သီးနဲ့နှယ်ထားတဲ့ထမင်းကို သူကိုယ်တိုင် ရိုက်ခွဲလိုက်တာကြောင့် ထမင်းအဖြူ ပန်းကန်ကို အမြန်လာချပေးကာ ပန်ကန်ကွဲစတေကို အလျှင်အမြန်ပဲ သိမ်းရတော့သည်........
"ရှောင်ကျန့် ဘာလို့လဲဟင် ပန်ကန်ကိုစိတ်တိုင်းမကျလို့လား ကို့ကိုမပြောဘူး ဘာလို့ခွဲလိုက်ရတာလဲ"
"ဘာလဲ နှမြောနေတာလား"
"မဟုတ်ဘူး ရှောင်ကျန့်လေး လက်နာသွားမှာဆိုးလို့ ကိုယ် ခွဲပေးမလို့ပါ"
"ဂွပ်...."
"အာ့ ဘာလို့ခေါက်တာလဲ ဟင်"
"အစပ်တေကိုကျနော်စားခိုင်းတိုင်းစားစရာလား တစိတ်မရှိ စိတ်တိုင်းမကျဘူးလား ဖြိုပစ်မယ် ဖျက်ပစ်မယ်ဆိုတာကြီးပဲ နောက်အစပ်ကို လိုမှစား ရမယ် "
"ဟင် ဟို ရှောင်ကျန့်ပဲစားခိုင်းတာလေ မစားရင် မချစ်လို့ဆိုပြီးပြောလို့ အဲ့တိုင်းစားနေရတာပါ မကြိုက်ရင်မစားတော့ဘူးလေနော်"
"အမ် ဟုတ်လား ဟို နာသွားလား အုံ့ဖွနော်"
'ဘုန်းကြီးခေါင်းခေါက်ပြီးကန်တော့နေသလိုပဲ host'
'အဲ့လိုဖစ်သွားလား ဒါနဲ့ဒီလူအသက်က ဘယ်လောက်တုန်း'
'36နှစ်ပါhost'
'ဟုတ်လို့လား ချစ်ဖို့ကောင်းနေလို့ ဒီလူကြီးက '
'😑😑'
"ရပါတယ် ဟို သားလေး နိုးနေပြီလားမသိဘူးကိုယ်သွားကြည့်အုန်းမယ် ရှောင်ကျန့်လေးက ဧည့်ခန်းထဲမှာစောင့်နေနော် ကိုယ်အချိူပွဲမှာထားတယ် အိမ်တော်ထိန်းကို"
"ဟုတ် ဖြေးဖြေးသွား "
" ဟင် အင်းပါ ရှောင်ကျန့်လေး"
ဝမ်ရိပေါ်ထွက်သွားတော့ သူပြောထားတဲ့အတိုင်း ဧည့်ခန်းမှာထိုင်မလို့လုပ်တုန်း ဘဲလ် တီးသံကြားလိုက်ရသည်.......
အိမ်စေတေကိုဖွင့်ခိုင်းလိုက်တော့ ယောက်ကျားလေးနဲ့မိန်းခလေးတစ်ယောက်ဝင်လာတာရှောင်ကျန့်တွေလိုက်ရသော်လဲ နှာခေါင်း ရူတ်မိသွားလေပြီ......တုတ်တုတ်က အဲ့တာ ဇာတ်လိုက်နဲ့ဇာတ်လိုက်မ လို့ ပြောသော်ကြောင့်ပင်.....
JE LEEST
System ကပေးတဲ့မောင်💛
ActieSystem ficလေးပါဖတ်ဖူးသူလဲရှိမယ်ထင်တယ် ကြိုက်ကြမယ်လို့မျှော်လင့်ပါတယ် ပြန်တင်ပေးလိုက်ပါပြီနော်❤
