ခလေးကရော် သက်လယ်ပြောထဲက ဝမ်းသာနေခဲ့ပေမဲ့ ကွာရှင်းထားသည်မဟုတ်လား သူများတေ သက်လယ်ကိုအပြစ်တင်ပြောမှာမလိုလားပါချေ ဒါကြောင့်ရူးချင်ယောင်ဆောင်နေခဲ့တာပေါ့....ခုသက်လယ်လေးကို ပြန်လက်ထပ်မယ်ကွ.....
'တုတ်တုတ်'
'အင်းပြောhost'
'မူလကိုယ် ကပန်းချီပဲထိုင်ဆွဲနေတာလား'
'ဟုတ်ပါတယ်host'
နှောင်းရောင်ခြယ်ဟာ ပန်းချီဆွဲလက်စတေကိုအပြီးသတ်ကာ ပန်းချီနဲ့ပတ်သပ်တာမှန်သမျှ ထုပ်ပိုးပြီးသိမ်းထားလိုက်သည်....သူမှဝါသနာမပါတာ.....
'ငါ့လင်ကိုရှာရမယ်'
'အွန်းရှာလေ '
' မင်း စိတ်ဖောက်နေတာလား"
" မဖောက်ပါဘူး ဟီးဟီး"
" အေးပါ ငါ့လင်ကငါ့ဆီအရောက်လာမှာမို့ရှာမနေတော့ဘူး"
"ယုံကြည်မူ့တေလွန်ကဲ"
ထိုအချိန်မှာပဲ အခန်းတစ်ခါးခေါက်သံကြားရတာကြောင့် နှောင်း ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့....
"ဟမ် ခဗျား ဘာလာလုပ်တာလဲ"
"အဟမ်းဒီအတိုင်း အဆင်ပြေလားလာကြည့်တာ"
" ဖြစ်ရမယ် အထဲကိုမဝင်တော့နဲ့မခေါ်တော့ဘူး "
"သက် သက်လယ် ခနနေပါအုန်း အယ်မှားလို့နှောင်းရောင်ခြယ်လို့ပြောတာ"
"ခင် ခဗျား ပျူပ်ကိုဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာလဲ"
"တောင်းတောင်းပန်ပါတယ် သက်လယ်လို့ခေါ်မိတဲ့အတွက်"
" ရတယ် အထဲဝင်မို့လား"
"အင်းအင်း"
နတ်စက်ရောင် ကတော့အခန်းထဲသို့ဝင်သွားတော့ အရင်ကဆို ပန်းချီတေနဲ့ပြည့်နှက်နေတဲ့ အခန်းဟာ ခုတောင့် အလှပန်းချီတောင်မတွေ့ရတော့ဘူး....
" ဒီမယ် ထိုင်ပါအုန်းအအေးယူခဲ့မယ်"
" ဟမ် အင်းပါသက် အယ် နှောင်းရယ်"
နှောင်းရောင်ခြယ်ကတော့ဇာတ်လိုက်ကိုမျက်စောင်းကြီးကြီးထိုးကာ မီးဖိုခန်းထဲဝင်လာပြီး...
YOU ARE READING
System ကပေးတဲ့မောင်💛
ActionSystem ficလေးပါဖတ်ဖူးသူလဲရှိမယ်ထင်တယ် ကြိုက်ကြမယ်လို့မျှော်လင့်ပါတယ် ပြန်တင်ပေးလိုက်ပါပြီနော်❤
