"အယ် ဒေးဗစ်ပါလား"
"ကျွန်တော်ရှိတယ်လေဗျာ....အဟွန်း"
"ဟုတ် ဟို ဟီးးတောင်းပန်ပါတယ်နော်"
"ရပါတယ်ဒါနဲ့ ကျွန်တော်တိုင်ပင်မလို့လာတာ"
"ဟုတ်လာ ထိုင်လေ"
ကေးကတော့ အခြားသူတွေနဲ့စကားပြောအလွန်နည်းသူမို့သက်လယ်နားတောက်တဲ့လိုသာကပ်နေသည်.....စကားတစ်ခွန်းမှဝင်မပြော....
" ဘာတိုင်ပင်မလို့လဲပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပါ"
"ဒီအကျပ်အတည်းကြားကလွတ်အောင်ဇွန်ဘီတွေကို အဲလစ်တို့ဖော်စပ်ထားတဲ့ဆေးတွေတိုက်ကမယ်ဒါမဲ့....ကျွန်တော်တို့အသက်အတွက်စိုးရိမ်ရတယ်".
"အာ့လဲဟုတ်တယ်ဒါနဲ့...ဆေးထိုးအပ်နဲ့ထိုးရင်ရော်"
"အာ့တော့မဆိုးပါဘူးဒါမဲ့အကြောလွှဲသွားရင်".
"ဘယ်အကြောကိုထိုးထိုးအသားသားပဲထိုးထိုးခန်နာကိုယ်ထဲဆေးဝင်သွားဖို့အဓိကဒါကြောင့်သိပ်မတွေးနဲ့ ခုထဲက ငါတို့လူပ်ရှားမှဖြစ်မယ်....လူအင်အားစုပါဒေးဗစ်"
ကေး တစ်ယောက်ဟန်ပါပါနှင့်ဝင်ပြောလိုက်ခြင်းပါ....သူသာဝင်မပါရင်ဒီကမ်ဘာကထွက်ကတော့မည်မထင်ပါချေ...
"အာ အဲ့လိုလား ဟုတ်ပြီကျွန်တော်လူစုထားလိုက်မယ်"
ဇာတ်လိုက်အလျှင်အမြန်ပြေးထွက်သွားမှ....အဲလစ် မောင့်ဘက်ကိုမျက်နှာတော်လှည့်လိုက်သည်....စိတ်ထဲမှာတော့/ငါ့ယောက်ကျားကချောမောသူကြီး/ဆိူပြီးဂုဏ်ယူနေတာမလွဲဧကန်ပင်....
သက်လယ်က သူ့ကိုပြုံးပြုံးကြီးစိုက်ကြည့်နေတာကြောင့် ကေး တစ်ယောက် ရီရမလိုလိုချမ်းသလိုလိုပူလာသလိုလိုဗိုက်ဆာသလိုလိုနဲ့....အိုကွာ...ပြောမပြတက်တဲ့ခံစားချက်ကြီး
မနေနိုင်သည့်အဆုံးချောင်းတစ်ချက်ဟန့်ကာအသိပေးလိုက်လဲသက်လယ်က ကြည့်နေမြဲတိုင်းပဲ....
"သက်လယ်....မောင့်မျက်နှာဘာပေနေလို့လဲ"
"သက်လယ်စဥ်းစားနေတာ"
"ဘာကိုလဲဟင်"
"မောင်နဲ့စတွေ့တုန်းက တကယ်ကိုအံ့သြ သွားတာ ပထမကမ်ဘာထဲကလေ"
YOU ARE READING
System ကပေးတဲ့မောင်💛
ActionSystem ficလေးပါဖတ်ဖူးသူလဲရှိမယ်ထင်တယ် ကြိုက်ကြမယ်လို့မျှော်လင့်ပါတယ် ပြန်တင်ပေးလိုက်ပါပြီနော်❤
