လန်ရှင်းအကိုတော်ကိုစိတ်မချတာကြောင့်နောက်ယောင်ခံလိုက်ကြည့်တော့ပုံရပ်သားမြေပြင်ပေါ်လဲလျောင်းမေတဲ့အကိုတော် ခေါင်းမှာလဲ သွေးတွေနဲ့...မည်သူကများဒီလိုလုပ်ရက်ခဲ့ပါသနည်း.....အပြေးသွားကာ အကိုတော်ကမေ့မြောနေတာကြောင့်ချီပိုးကာနန်းဆောင်တော်သို့ပြန်လာခဲ့သည်....
နန်းဆောင်ထဲရောက်တော့ အကိုတော်ရဲ့ခေါင်းကဒဏ်ရာကိုသူ့ရဲ့ရေမှော်ကျောက်နဲ့ကုသပေးလိုက်သည်.....ဒဏ်ရာကပဂတိမရှိတော့ပေမဲ့သတိကတော့မရသေး...ရလာရင်ထိုဒဏ်ရာဖစ်ရတဲ့ကိစကိုမေးမြန်းရမည်....
"လန်ရှင်း ကောင်းကင်အရှင်ဘာဖစ်လို့လဲ"
"အော် ယွမ်ဟောက်ရန်ပါလား အင်း အကိုတော်ပေါ့...နတ်ဆိုးတိုင်းပြည်ရဲ့ဂိတ်ဝနားမှာလှဲနေတာတွေ့လို့ခေါင်းကလဲဒဏ်ရာရထားတယ်....ငါ့အစွမ်းနဲ့ကုသပေးလိုက်လို့ဒဏ်ရာမကျန်ခဲ့တာ"
"ဟုတ်လား...ဘယ်သူကအရှင့်ကိုဒီလိုကိုယ်ထိလက်ရောက်ကျူးလွန်ရတာလဲ"
"မသိဘူးဘယ်သူဖစ်မလဲဆိုတာ"
ခနအကြာတော့ လန်ကျန့်တစ်အင်းအင်းတအဲအဲနှင့်နိုးလာသည်......သူမျက်လုံးနှစ်လုံးစဖွင့်လိုက်သည်နှင့်သူနန်းဆောင်မျက်နှာကျက်ကိုတန်းမြင်လိုက်ရသည်....ဘေးဘက်ကိုဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်တော့ ညီတော်လန်ရှင်းနဲ့ဖျက်ဆီးရေးနတ်ဘုရားတို့ရောက်နေတာပင်...
"လန်ရှင်း..ငါဒီကိုဘယ်လိုလုပ်ရောင်လာတာလဲ"
"အကိုတော်....ကျွန်တော်ခေါ်လာခဲ့တာ....နတ်ဆိုးတိုင်ပြည်ရဲ့ဂိတ်တခါးဝမှာသွေးတွေနဲ့လှဲနေတာတွေ့လို့"
"အာဟုတ်တယ်ငါ့ဒဏ်ရာရော်"
"စိတ်မပူပါနဲ့ကျွန်တော်ပဂတိပြန်ကောင်းအောင်လုပ်ပေးလိုက်ပြီ"
"ဟာ...သွားပါပြီငါ့ဒဏ်ရာလေး"
"ဟမ် ခုအကိုတော်ကဒဏ်ရာကိုနှမြောနေတာတော့မဟုတ်ပါဘူးနော်"
"နှမြောနေတာ လန်ရှင်း သူပေးသွားတဲ့ပျော်ရွင်မူ့သို့မဟုတ်နာကျင်မူ့ကအစငါသိမ်းစည်းထားချင်တာ"
"ဟမ် အကိုတော်ကိုဒီဒဏ်ရာရအောင်လုပ်တာဟိုနတ်ဆိုးအရှင်လား ပြော"
YOU ARE READING
System ကပေးတဲ့မောင်💛
ActionSystem ficလေးပါဖတ်ဖူးသူလဲရှိမယ်ထင်တယ် ကြိုက်ကြမယ်လို့မျှော်လင့်ပါတယ် ပြန်တင်ပေးလိုက်ပါပြီနော်❤
