"ကိုကိုရေ ဒီကပန်းတွေက ဖူးတောင်နေပြီ....ဟိုတစ်နေ့ကမှစိုက်ထားတာမလား"
"ကိုကိုကိုခေါ်တာလားမာန်လေး"
"အင်း ကိုကို ဒီမှာကြည့်ပန်းတွေဖူးကုန်ပြီ"
"ဟုတ်တယ် မနေ့ကမှစိုက်ထားတာ "
"ဖူးတာမြန်တယ်နော်"
" အင်းပေါ့ ဥယျဥ်မူး ကောင်းတာကို "
"ဥယျဥ်မူးနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ.....ပန်းလေးတွေရဲ့စွမ်းဆောင်နိုင်စွမ်းကြောင့်ဟုတ်ဘူးလား"
"မဟုတ်ဘူး မာန်လေး ဒီမှာကြည့် ဒီနှင်းဆီနီလေးမှာ ကိုယ်ပိုင်အလှရှိတယ် အဲ့အလှပေါ်ပေါက်ဖို့ကျ ဥယျဥ်မူး တွေရဲ့ ပျိူးထောင်မူ့ပေါ်မူတည်တယ်"
" အော် မာန်ရဲ့တိုးတက်မူ့ကျ ဘယ်သူ့ပေါ်မှာမူတည်လဲ"
"အဲ့တာ မာန်လေးအပေါ်မှာမူတည်တယ်"
"မဟုတ်ဘူး ကိုကိုအပေါ်မှာမူတည်တယ်...ကိုကိုသာမာန်ဘက်ရှိနေရင် အရာရာတိုးတက်မှာ မေးစရာကိုမလိုတာ"
"ဟမ် မဆိုင်လိုက်တာ မာန်လေးရယ်"
"မာန်လေး လူမှန်းသိတက်စအရွယ်ထဲက ကိုကို ကိုပဲ မာန်လေးရဲ့ဘဝကြီးလို့ထင်ထားတာခုချိန်ထိပဲ ေနာက်လဲ ဒီအထင်တိုင်းပဲ"
"ဟုတ်ပါပြီ 8နှစ်သားလေးမှဟုတ်ရဲ့လား စကားတက်နေလိုက်တာ"
"ကိုကိုကြောင့်လေ"
"ဟုတ်ပါပြီ.... "
"မာန်လေးတို့အထဲဝင်ကြရအောင်...မိုးရွာတော့မယ်"
"ဟုတ်တယ်မိုးမင်းကြီးက ဆွေးရအောင်မိုးရွာအုန်းမယ်"
"ကိုကိုက မိုးကိုအပြစ်တင်နေပြန်ပြီ တိုက်ဆိုင်မူ့ကြုံတိုင်း သဘာဝကိုလွဲချတဲ့အကျင့်ကဘယ်တော့ဖျောက်မှာလဲ"
"ဟင့်အင်းအဲ့အကျင့်ကို တစ်ယောက်သောသူနဲ့မှပြင်မှာ".
ခုတော့ ညိုနေတာ မိုးကောင်းကင်မဟုတ်တော့ မာန်ဒီရိုင်း ရဲ့မျက်နှာပင်....ကျနော်ကဘာလို့ အဲ့သူထက်အရင်စောစောမမွေးလာခဲ့လဲ....သူ့ထက်အရင်မွေးရင်ရော် ကိုကိုကချစ်မည်လား....ငါမြန်မြန်အသက်ကြီးချင်ပြီ...
YOU ARE READING
System ကပေးတဲ့မောင်💛
ActionSystem ficလေးပါဖတ်ဖူးသူလဲရှိမယ်ထင်တယ် ကြိုက်ကြမယ်လို့မျှော်လင့်ပါတယ် ပြန်တင်ပေးလိုက်ပါပြီနော်❤
