ဘုရင့်နန်းဆောင်ကိုရောက်တော့...
"အရှင်မင်းကြီး "
"ဟမ်"
" အရှင်မင်းကြီး ပြောတဲ့ရန်လိုနေတဲ့အမတ်တွေဆိုတာဘယ်အမတ်တွေလဲ ကျွန်တော်မျိူးမှတ်သားထားရအောင်ပါ"
"အမ်...ဟို..ငါလဲအတိအကျသိပ်မသိဘူး"
"ဟင်..."
" ဒါနဲ့လက်ဖက်ရည်သောက်မလား"
"အမ်ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့"
စကားလမ်းကြောင်းလွှဲကာ လက်ဖက်ရည်ကိုအတင်းငှဲ့ပြီးသောက်စေသည်.....ပါးခပ်ဖောင်းဖောင်းကိုပေါ်လွင်အောင်ရီပြနေတဲ့မောင်ဟာလေအပြစ်သားလေးမျက်နှာချိူသွေးနေသလိုပါပဲ.......
"ဟိုလက်ဖက်ရည်ကဘယ်လိုနေလဲ"
"အဆင်ပြေပါတယ်အရှင်မင်းကြီး"
"ဟိုမှာနေရတာအဆင်မပြေရင်နန်းတော်ထဲပြန်နေပါလား ကိုယ်တော်အဆောင်ကိုပြင်ဆင်ပေးမယ်လေ"
"စစ်သူကြီးခြံဝန်းကအဆင်ပြေပါတယ်အပင်ပန်းမခံပါနဲ့ "
"မပင်ပန်းပါဘူးမစိုးရိမ်ပါနဲ့စစ်သူကြီး"
"အို...အရှင်မင်းကြီးအဆင်ပြေသလိုသာလုပ်လိုက်ပါတော့ဗျာ"
"အင်းကိုယ်တော်အတွက်လဲစိတ်ပူရလို့ပါအဟမ်း..."
"အဟင်းးးဟုတ်ကဲ့ပါအရှင်မင်းကြီး"
သက်သက်မကာမောင်က ဂွင်ဆင်တာပင်...ထိုဂွင်ထဲသူကလဲမျက်လူံးစုံမှိတ်ပြီးဝင်ခဲ့သည်....မင်းကြီးအမိန့်နဲ့အလွှဲသုံးစားလုပ်နေတဲ့မောင်ဟာလေတစ်ခါတစ်လေကချစ်စရာကြီးပါ....
ဘုရင်မင်းကြီးရဲ့နန်းဆောင်နဘေးက လစ်လပ်နေတဲ့အဆောင်တော်မှာသူ့ကိုနေစေသည်....မည်သူမျှနေထိုင်ခွင့်ပြုမထားတဲ့အဆောင်တော်ပင်....သူမှာလဲနေရာအတည်တကျကိုမရှိ....ဟိုပြောင်းလိုက်ဒီပြောင်းလိုက်နှင့်...
💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖
"အကိုတော် စစ်သူကြီးဝေ့ကိုပြန်ခေါ်လာတာလား"
"အင်းးး"
"ဘာလို့လဲ အရေးအကြောင်းရှိလို့လား"
"ဟင့်အင်းရှိပါဘူး".
"အာ့ဆိုဘာလို့ခေါ်လာတာလဲ"
YOU ARE READING
System ကပေးတဲ့မောင်💛
ActionSystem ficလေးပါဖတ်ဖူးသူလဲရှိမယ်ထင်တယ် ကြိုက်ကြမယ်လို့မျှော်လင့်ပါတယ် ပြန်တင်ပေးလိုက်ပါပြီနော်❤
