နှစ်ပေါင်းများစွာ...ချစ်ရတဲ့သက်လယ်နောက်အရိပ်ပမာလိုလိုက်ခဲ့တယ်....သက်လယ်ကသူ့ရှေ့ပေါ်မလာနဲ့ဆိုသော်ကြောင့် မသိမသာ...သာငေးကြည့်ခွင့်ရှိသည်....ချစ်တယ်သက်လယ်....သက်လယ်ဆိုတဲ့နမ်စားလေးက ဒီမောင်တိတ်တခိုးပေးထားတဲ့နာမည်လေးပါ....သက်လယ်များသိသွားရင်မာနအလံတံခွန်ထူပြီးဒေါသလေပြင်းများတိုက်ခိုက်မလား...မသိတော့ဘူးသက်လယ်.မောင်သိတာသက်လယ်ကိုချစ်တယ်ဆိုတာပဲ....
ဝေ့ရင်း ကတော့အမြဲတမ်းသူ့နောက်ကိုလှည့်ကြည့်လှည့်ကြည့်ဖစ်မိသည်.....အပြင်ကိုသွားတိုင်း....တစ်စုံတစ်ခုကသူ့အနားရှိနေသယောင်နှင့်လုံခြုံနေသလိုခံစားမိသည်....ကောင်းကင်အရှင် လန်ကျန့်ကတော့သူရဲ့ရင့်ရင့်သီးသီးစကားလုံးတွေကြောင့် စိတ်ကုန်သွားပြီထင်....ထပ်၍ပေါ်မလာတော့....
နေ့ရက်တွေကုန်ဆုံးတယ်.....လန်ကျန့် ကတော့သူ့ရဲ့ဆောင်ရွတ်စရာတွေပြီးရင်ဖြင့်ချစ်ရတဲ့သက်လယ်ဆီနေ့တိုင်းသွားကာ အရိပ်ပမာလိုငေးကြည့်နေတက်တယ်...သက်လယ်ကတော့မသိပါပေ.....
"အကိုတော်"
" လန်ရှင်း ဘာဖစ်လို့လဲ "
".အကိုတော် နှစ်တွေအတော့်ကိုလင့်နေပြီ....မိဘုရားမောင်းမတွေလဲမရှိဘူး....နတ်ဘုရားတွေကလဲထိုအကြောင်းကိုတီးတိုးစွတ်စွဲပြောဆိုနေကြတယ်"
"နေပါစေ....ငါမထားချင်ဘူး"
"ဘာလို့များလဲ....အကိုတော်မှာခုထိချစ်ရမဲ့သူမရှိသေးလို့လား"
"အဲ့လိုလဲမဟုတ်ဘူး"
" ဒါဆို..."
"လန်ရှင်း"
"ဟုတ်ကဲ့အကိုတော်"
"ငါလူတစ်ယောက်ကိုချစ်မိနေတယ်"
"ဟမ်တကယ်လား ကျွန်တော်ကိုပြောလေ...ဘယ်နတ်ဘုရားမလဲ"
"သူကငါတို့ကောင်းကင်နယ်မြေကမဟုတ်ဘူး"
"အမ်....ဘယ်ကလဲ လူ့ပြည်ကလား "
"မဟုတ်ဘူး....သူကနတ်ဆိုးတိုင်းပြည်ရဲ့အုပ်ချူပ်သူ.."
"ဝေ့ရင်းးးဆိုသူလား"
"အင်းးမင်းသိနေတာလား"
YOU ARE READING
System ကပေးတဲ့မောင်💛
ActionSystem ficလေးပါဖတ်ဖူးသူလဲရှိမယ်ထင်တယ် ကြိုက်ကြမယ်လို့မျှော်လင့်ပါတယ် ပြန်တင်ပေးလိုက်ပါပြီနော်❤
