~WELCOME TO KOLEJ~

~20.Bölüm~

:İşte aynen bu şekil oldu kızlar.

:Valla tebrik ediyorum biz Berk'le bu kadar hızlı değiliz.

:Ciddenn. İyi bari sonunda oldunuzda rahatladık lan.

Evet Kuzey'le sınıfa Elele girişimizin ardından Derin ve Sıla beni sorguya çekmişti. Eee bende mecburen anlatmak zorunda kaldım. Şuan dışardaki banklardan birine oturmuş konuşuyorduk.

Yanağıma konan öpücükle kafamı hemen sağa çevirdim. Kuzey elinde ki çikolatayı bana uzatıp kafasını omzuma koydu. Derin ve Sıla ise sırıtıp ayağa kalktı.

:Biz gidelim barii

:Bencede rahat bırakın sevgilimi.

:Ay götüm tamam gidiyoz.

Dedi Derin.

:Ayıp ettin kızlara öyle denir mi.

:Banane ya ben seninle yalnız kalmak istiyorum.

Saçlarına öpücük kondurdum. Aşkım benim Browni almış bana.

:Teşekkür ederimm çikolata içinn.

:Ne demek güzelim.

Bir anda ondan tarafa döndüm. Oda bana döndü.

:Noldu ya bir anda döndün kafam boşluğa düştü.

Melisayla olan yakınlığı sinirimi bozuyordu. Ayrıca! Kuzey Melisa'yı öpmüştü!

Kaşlarımı çattım.

:Sen neden Melisa'yı öpüyorsun acaba!

Bana olan bakışları bir anda değişti ve yüzünü ekşitti.

:Sen hala onu unutmadın mı Işıl?

:Niye unutacak mışım! Sen beni Burak öpse unuturmuydun!

:O seni öpse varya!

:O zaman bende Melisa'yı döveyim!

Tam ayaklanıcağım sırada bileğimden kavrayıp kucağına oturttu. Sonra niye bu çocuğa karşı koyamıyon.  Ellerini belime getirip beni kendi yönüne çevirdi. Yanaklarım bu sefer Allah ne verdiyse kızarmıştı.

:Ben orda onu seni korumak için öpmek zorunda kaldım gerçekten onu sevdiğimimi düşünüyorsun? Sen varken oda kimmiş?

No yumuşama Işıll az daha direnn.

:Ama onu öptün!

Elleri belimi sıkıcı kavradı. Boynumu tutup hafifçe kafamı eğdi. Dudaklarıma küçük ama bir o kadar da büyüleyici bir öpücük bıraktı.

:Işıl sen benim her şeyimsin sen çok özelsin lütfen onun için bir daha kendini üzme.

Yaa yerdim ama şimdi ne yapayımm

Gülerek yanağını öptüm ve kucağından kalktım. Allah affetsin ama utançtan ölebilir dim artık.

Bize doğru koşarak gelen iki kişiyi görünce bakışlarımı o yöne çevirdim. Kuzey'de hemen bize gelen iki kişiye doğru bakmaya başladı. En sonunda yanımıza geldiler. İkiside nefes nefese kalmış derin nefesler alıyordu. Hemen Kuzey araya girdi.

:Oğlum konuşsanıza ne bu hal?

:A-bi ç-çok k-koştuk dur azz.

Kuzey gözlerini devirip beklemeye devam etti. Sonunda kendilerine geldiler. Çocukların ikiside bana dönüp korkuyla bakmaya başladı. Bende korkmaya başlamıştım. Ne olmuştu birden bire?

:Işıl abla

Sarı kafa konuşmaya başladı. 9. Sınıflardı galiba abla dediğine göre.

:Okulun önünde bir tane abla var. Sürekli bağırıp duruyor.

Yutkundum. Noluyor lan?

:Güvenlikler onu susturmayı denedi ama hepsini tek hamlede yere serdi.

Yere mi serdi? Bakışlarım sertleşti anında ayağa kalkıp okulun önüne doğru koşar adımlarla ilerlemeye başladım. Lütfen düşündüğüm kişi olmasın! Kuzey'in hemen benimle beraber yanımda geldiğini gördüm. En azından o yanımdaydı.

:Onun kim olduğunu biliyor musun?

:Bütün güvenlikleri yere serebilecek tanıdığım iki kişi var.

Derin bir nefes çektim içime.

:Biri ben biri-

Onu görmemle hemen adımlarımı durdurdum bu oydu! Dişlerimi sıktım. Buraya gelecek kadar yüzsüz müydü?

:Biride en büyük düşmanım Bade!

İsmini yüksek sesle söylediğim. Bağırmayı kesip bakışları bana döndü. Onu her gördüğümde midem bulanıyor du. Adi pislik hiç bir zaman sevemiycem bu kızı!

Ona doğru adımlar atmaya devam ettim. Yaklaştıkça dahada midem bulanıyor du. En sonunda tam karşısında durdum. Onunda bakışlarında büyük bir nefret sezmiştim. Aynı benim nefretim gibi büyük bir nefret.

Adi pislik güldü.

:Bayadır görüşmüyoruz ha Işıl özlemişim.

:Ama ben seni hiç özlememişim şimdi defol git burdan!

:AA yapmaaa seni görmeye geldim. Azıcık kibar ol!

:Kes sesini Bade kaybol gözümün önünden!

Bakışları artık dalga geçer gibi değildi.

:Alışsan iyi olur bundan sonra beni hep burada göriceksin. İntikam Işıl sakın unutma intikamımız vardı ikimizinde birbirine. Bende intikamımı almaya geldim.

Devam edicek...
(Oy vermeyi unutmayınn)