~WELCOME TO KOLEJ~

~37.Bölüm~

:Işıl yapma! Geri gel beni bırakma!

Herkesin içinde sessizliği bozan ben oldum. Nefes alamıyordum. Işıl'ın kalbi durmuştu ve atmıyordu... Doktorlar bir şeyler yapıyordu ama monitördeki ses hiç düzelmiyordu.

:Işıl uyan!

Bağırdım avazım çıktığı kadar bağırdım ama hayır... Işıl uyanmıyordu. Doktorlar durdu bir monitöre birde Işıl'a baktılar. Derin ve Sıla çığlıklar içerisinde bağırıyor Berk ve Batu ise sessizce ağlıyordu.

:DURMAYIN ÖYLE! BİR SEY YAPIN UYANDIRIN IŞIL'I LÜTFEN UYANDIRIN! ANNEM GİBİ ONUDA KAYBEDEMEM NOLUR!

Yere düşüp ağlamaya başladım. Bitmişmiydi? Işıl ile bizim hikâyemiz burda bitmişmiydi? Doktordan bir ses yükseldi.

:Ölüm saati 01.25...

Hayır... Işıl ölemez. Hemen ayağa kalkıp yoğun bakım odasına girdim.

:Örtme! Işıl ölmedi!

Örtüyü bir çırpıda açıp yüzüne baktım. Bem beyazdı. Yüzü çökmüştü.

:Işıl'ım...

Gözlerimden akan bir damla yaş onun yanaklarına düştü. O an bir şey oldu.

:Kuzeyy uyansana!

Bir anda Işıl kayboldu her şey kayboldu.

:Ya öldün mü Kuzey! Uyan diyordum.

Korkuyla gözlerimi açtım. Ne olmuştu etrafıma baktım. Okuldaydım. Derinler ve Batular karşımdaydı.

:Günaydın Kuzey bey.

Kafamı hemen sağıma çevirdim. Işıl yanımda oturuyordu. Rüyamı görmüştüm? Gerçekten rüyamı görmüştüm! Nasıl ya!

:Işıl sen gerçek misin?

:Ya biliyorum gerçek olamayacak kadar güzelimmm!

Işıldı yanımdaydı rüya görmüştüm bunların hepsi bir rüyaydı. Hemen ona sarıldım. Sımsıkı sardım bedenini kokusunu çektim. İçime kaybetme duygusu o kadar işlemişti. Bir daha asla yalnız bırakmıycaktım...

:Beni bu kadar özleyeceğini bilseydim oyuncakçıya gitmezdim.

:Gerçekten gittin mi?

Nasıl ya rüyamı değilmi amına koyayım?

:Evet gittim hatta bakk sana ne aldım!

Gülücükler saçıp elindeki hediye paketini bana uzattı. Kurban olduğum ne kadar güzel gülüyordu.

:Neden aldın ki?

Annemin ölümünden sonra bir kere bile hediye almamıştım.

:Kuzey elimin tersiyle geçircem ağzına bugün doğum günün ondan almış olabilir miyim sence!

Annemin ölüm yıl dönümü...

Işıl'ı kırmak istemiyordum. Çok mutluydu onu üzmeye hakkım yoktu. Dudaklarıma sahte bir gülüş kondurup hediye paketine uzattım ellerimi.

Sıkıla sıkıla açtım paketi. Kırmızı bir araba vardı. Ben sevmezdim kırmızı rengini bana hep kanı hatırlatırdı...

:Beğendin miiii?

Kollarını bedenime sardı Işıl. Ben ise hüzünlüydüm bunca yıl sonra ilk defa böyle bir şey olmuştu.

:Beğendim hemde çok beğendim.

Bende kollarımı ona sardım. Asla ama asla bırakmıycaktım bu bedeni.

~Işıl~

:Yavaş be! Ayı kaya!

:Ne var abicim öğretiyorum iyice!

:Abini siktirtme kaya! O Kuzey iti dedi dimi bana abicim de diye!

:Sus kız! Doğru konuş abinle.

Ya sabır ya selamettt!

:Ulan Kaya şurda antrenman yapmasak yeminim olsun kelleni almıştım! Ağzıma sıçtın göt!

:Sen zayıfsan ben ne yapayım?

:20 katımsın dana!

:Of Işıl cırlama ve pozisyon al abicim.

Abinin ta...

Sinirle pozisyonumu aldım. Keşke Bade malı kazansaydıda o dövülseydi! Bu arada Bade'de şuan kollarını bağlamış bizi izliyordu daha doğrusu Kayayı. Tamam aşıksında bu kadarda belli etme be porsuk.

:Yumruklarını sık. Boks sadece dövüş değil aynı zamanda zeka ister. Ama sende o yok maalesef.

Haha çok komikti bir daha olmasın.

:Kaya...

:Efendim abicim?

:Kayaların altında kalırsın inşallah!

:Amin amin hadi boş yapma ve başlıyalım.

Yumrularımı sıktım. Düşündüğümden daha iyi dövüşüyordu. Pestilimi çıkarmıştı it. Hemen karşımda pozisyonunu aldı. İkimizde bir birimize ölümcül bakışlar atıyorduk daha doğrusu ben atıyordum.

İlk hamleyi ben yaptım. Refleksleri çok güçlüydü bu yüzden anında kaçtı.

:Çok yavaşsın.

:Ben sana yavaşı tattırcam şimdi Kaya.

Görcez der gibi baktı bana. Tekmemi ona doğru savurdum. Hemen ayağımı tutup beni yere fırlattı.

:Paslanmışsın.

:Ayağım kırıldı vicdansız abi! Bir ay yattım lan ben!

:Yatmasaydın.

Yok ben bunun anasını...

:Kaya ibret alem olsun ananı...

:Sus devamını getirme terbiyesiz abilere öyle denmez.

:Senin abiliğin batsın!

Tekrar ona doğru yumruk atıyordum ki elimi havaya kaldırıp adeta çuval fırlatır gibi fırlattı.

Allah belanı vermesin Kaya!

:Oha!

Hemen kafamı Bade'ye çevirdim. Hayranlıkla Kayaya bakıyordu. Öleyimde kurtulun!

Kaya bir anlık ona baktı ama sonra geri önüne döndü. Yazık olum kıza- yok lan ne yazığı az bile yapıyor kaya!

:Sana oha Bade! Ölüyorum lan nerde benim Kuzey'im!

:Birileri hemen beni özlemiş bakıyorum.

Arkama baktım. Kuzey'i görür görmez ayağa kalkıp ona doğru koştum. Kucağına atlayıp bebeği gibi sarıldım.

:Kuzey! Kurtar beni şu caninin elinden!

Kıkırdadı.

:Lan Kaya sana demedim mi hafif vurucaksın diye!

:Vurmuyor ki fırlatıyor! Hulk âdeta!

Sinirle Bade'ye döndüm. Kaya'da Bade'ye baktı.

:Eyvallah bacım istersen senide fırlatabilirim.

Devam edicek...
Oy vermeyi unutmayınn
(Arkadaşlar lütfen kusura bakmayın çok fazla meşguldüm atamadım yeni bölüm yakında gelicekk)