~56.Bölüm~

1.4K 138 118
                                    

Aradan bir ay geçmişti. Her şeyi düzene koymuştum annem ile barışmış Kuzey ile çok güzel bir şekilde ilişkimize devam etmiştik. Atlas'a ne olduğu hakkında en ufak bir fikrim dahi yoktu. Ondan bir ay boyunca hiç haber alamamıştım. Şahsen bu beni mutlu etmişti ama hala anlamakta güçlük çekiyordum. Şimdi ise o gün gelmişti ve okullar açılmıştı artık dersler başlıyor ve üniversite sınavlarına hazırlanıyorduk. Bu boktan süreçte annemin okumadığı dua kalmamıştı.

:Bismillahirrahmanir-!

:Anne dur!

Annem şaşkın ve kızgın bir şekilde bana döndü.

:Bak Allah için sen okuma ne olursun!

Bu bir kaç ay içinde büyük bir ders olmuştu daha fazlası ölüme yol açar anacım!

:Işıl döverim kızım seni!

:Anne bak vallahi ter işliyor!

:En azından ağzın götüne kaçmadı!

:Yakında o olucak lütfen okuma!

:Işıl ne bok yersen ye kızım tamam mı okumuyorun bir şey!

:Oh-

Ters ters bakış atınca el mecbur sustum.

:Sizin şu Suat amca ile ne olucak?

Hala moralimi bozuyordu evlenecekleri ama yapacak bir şey yoktu.

:Bilmiyorum daha konuşuyoruz.

:Anladım iyi o zaman ben çıkıyorum hadi öptüm.

:Dikkat et! Kimseyi dövme diyecem ama işte dinleyen yokki!

Gülerek evden çıktım çok pis dejavu yaşıyordum. Telefonuma gelen mesajla gözlerimi devirdim.

~Çakma abla kişisinden 2 yeni mesaj~

Bade: Neredesin lan?

Bade: Gelirken ayağın takıldı düştün yuvarlanarak ağaca girip ordan da sekip direğe çarpıp beyin kanaması falan mı geçirdin?

Yoh amına direk ile bütünleştim.

:Komplo teorilerin beni benden alıyor gerizekalı

Bade: Ablan ile doğru konuş bücür.

:Aramızda bir ay var.

Bade: Kudur ben önce doğdum şimdi seri gel şu okula.

:Sabır ver yarabbim!

Bade: Amin amin hadi caz yapma defol.

~Çakma abla kişisi çevrim dışı~

Allah'ım sen benim aklıma mukayyet ol! Bir bu eksikti zaten ya!

Sinirle otobüs durağına oturdum. Yemin ediyorum çevrem otistik dolu. Bana doğru gelen bir kızla kesişti bakışlarımız aynı yaşlarda görünüyorduk. Simsiyah saçları vardı aynı zamanda da kopkoyu gözleri gözü çok tanıdık geliyordu. Kabul etmem lazım güzel bir kızdı.

:Selam oturabilir miyim?

Hemen yana kaydım.

:Tabiki!

Güler bir yüzle bakıp yanıma oturdu. Elime telefonumu alıp uygulamalarda gezindim. Zaten bir kaç dakika sonra otobüs gelmişti. Ayağa kalktığımda yanım da oturan kızında kalktığını gördüm.

:Şey acaba bu otobüs Yıldırım koleji'ne gidiyor mu?

Sorduğu soruyla hafif şaşırmıştım. Ne yani bizim okulda mı okuyordu onu daha önce hiç görmemiştim büyük bir ihtimalle yeni kayıt olmuştu.

~WELCOME TO KOLEJ~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin