~WELCOME TO KOLEJ~

~49.Bölüm~

:Selam kızlar ben Arda.

Tipini...

Üçümüzde bir birimize baktık. Yeni bir kaos yükleniyor hissediyorum. Göz temasını kesip Ardaya baktım.

:Aleyküm selam.

Arda gözlerini bana çevirdi. Gözlerimin içine baktı ve sırıttı. Sonra ise bakışları Derine döndü. Onunla çok fazla göz teması kurmadı daha doğrusu kuramadı. Ne olduğunu anlamak için Derine baktım.

Arda'ya öyle bir bakıyordu ki ben bile korktum şahsen.

:Naber Sıla son olanlardan sonra konuşma fırsatımız olmadı.

Sıla derin bir nefes aldı.

:Son olanlardan sonra karşıma çıkmaya yüzün var yani?

Arda gülmeye devam etti. Cidden bu erkeklerde gülme hastalığı felan olabilir mi? Burak'ta en son böyle sırıtıyordu ve sonu pekte iyi olmamıştı... Harbi lan onu bu aralar hiç görmüyorum hayret.

:Neden yüzüm olmasın?

Arda'nın sözüyle düşüncelerimden kurtuldum. Sıla alayla kaşlarını kaldırdı.

:Arda seni burda yerler gerçekten sırf bana inat buraya gelmek zorunda değildin.

Arda'da aynen alayla kaşlarını kaldırdı.

:Senin için mi? Hadi ama Sıla senin için ben niye okulumu değiştireyim?

:O zaman burda ne işin var!

:Canım istedi geldim.

Bana baktı ve güldü.

:Hem yeni insanlarla tanışırım.

Gözlerini oysam çok canı yanar mı?

Sıla gülerek kafasını iki yana salladı.

:Geldiğine pişman olacaksın Arda.

:Deneyimleyip görücez onu Sıla'cım.

:O cım ekini alır götüne sokarım senin Arda!

Kafamı arkama çevirdim. Gözlerimi kocaman açtım. Batu,Berk ve Kuzey kollarını bağlamış kaşları çatık bir şekilde Arda'ya bakıyorlardı.

:Ooo bende diyorum bizim şampiyon nerde.

Arda ölümüne susadı galiba. Kafamı hafifçe Kuzey'e doğru çevirdim. Çok tepkisiz bir şekilde izliyordu ve bu çok korkutucuydu.

:Hayırdır küçük kafa? Hangi rüzgar attı seni buralara?

Arda'da aynen kaşlarını çattı.

:Ne var artık bu okulda okuyorum.

Batu öne doğru bir adım atacağı sırada Berk kolunu tuttu. Cidden olay çıkmasın artık yoruldum. Tekrar Kuzey'e baktım. Bu sefer bakışları benim üzerindeydi. Baştan aşağıya beni süzdü sonra ise kaşlarını kaldırdı.

Ona bakıp "Ne oldu" bakışı attım. Yanıma doğru geldi kolları hala önünde bağlıydı. Hafifçe kulağıma doğru eğildi.

:Bu gün çok güzelsin.

Utanarak ona baktım. Gerçekten on saattir takıldığı tek konu bu muydu?

:Kuzey bende bir şey oldu sandım.

:Arkadaş ağzını az daha açarsa evet bir şey olucak hatta bir çok şey olucak cadı.

Bu niye bana cadı diyor?

:Sensin cadı.

Hafifçe sırıttı.

:Hayır ben boz ayıyım.