ငပြူးငလူး

Part 8

(Uni)

အစမ်းစာမေးပွဲကြီး ဖြေဆိုရမည့်ရက်မှာ တဖြေးဖြေးချင်း နီးသထက်နီးလာပြီဖြစ်တာကြောင့် ခညောင်းဦးအဖို့ ပဲပြုတ်ထွက်ရောင်းချိန်ကလွဲရင် အချိန်ပြည့်နီးပါး စာအုပ်နဲ့မျက်နှာမခွါစတမ်းသာ ကျက်မှတ်လေ့လာနေရသည်။

ကျောင်းဂုဏ်ဆောင်တဲ့ ထူးချွန်ကျောင်းသားများထဲတွင် ခညောင်းဦးက တစ်ယောက်အပါအဝင်ဖြစ်သလို ဘာသာရပ်အားလုံးထဲတွင် သင်္ချာကို ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်ဆုံးဖြစ်တာကြောင့် စာသင်နှစ်တိုင်းလိုလို သင်္ချာထူးချွန်ဝင်ဖြေရသူလည်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် ကျက်စာနဲ့ပတ်သက်ရင်တော့ အားနည်းသူတစ်ယောက်သာ..။

ထို့အပြင် အိမ်တွင်လျှပ်စစ်မီးမရှိတာကြောင့် ညဘက်စာကျက်ဖို့ရန်မှာ ခညောင်းဦးအတွက်တော့ လုံးဝမလွယ်ကူလှပါချေ။ ဖယောင်းတိုင်မီးကို အချိန်ပြည့်ထွန်းနိုင်လောက်တဲ့အထိ ပိုလျှံနေသူတွေလည်း မဟုတ်တာကြောင့် ခပ်လှမ်းလှမ်းက လမ်းမီးတိုင်မှိန်ပျပျအောက်မှာပင် ညတိုင်းလိုလို စာသွားကျက်ရသည့်အဖြစ်ရယ်။

ကျူရှင်တက်နိုင်ဖို့ဆိုတာကလည်း အိပ်မက်တမျှရယ်သာမို့ ကျောင်းမှာသင်ပေးသမျှကိုပဲ လိုက်လံမှတ်သားထားရင်းနဲ့ အပတ်တကုပ်လေး ကြိုးစားလာခဲ့သည်။ သို့သော် ကံကောင်းချင်ပြန်တော့ သူ့ထက်နှစ်နှစ်လောက်ငယ်တဲ့ အတန်းဖော်ကလေးမက ကျောင်းမှာအချိန်ရရင်ရသလို စာတွေကူရှင်းပြတတ်တာကြောင့် ခညောင်းဦးအတွက် အတော်လေးအကျိုးရှိသွားရသည်။

အခုလည်း ပန်းရောင်းရင်းနဲ့က ဝယ်သူပါးချိန်လေးတစ်ဖြတ်မှာ ကျောင်းလွယ်အိတ်ခပ်နွမ်းနွမ်းထဲရှိ Bio စာအုပ်လေးကိုထုတ်ယူပြီး စာထိုင်ကျက်နေတဲ့ ခညောင်းဦးရယ်။ Biology ဆိုတာ ခညောင်းဦးအတွက်တော့ အခက်ခဲဆုံးဘာသာရပ်ဖြစ်သည်။

ထိုအချိန် ပါးပြင်ကိုစိမ့်ခနဲ ထိကပ်လာတဲ့ အေးစက်စက်အတွေ့ကြောင့် အနားရောက်လာသူကို ခေါင်းလေးမော့ကြည့်လိုက်ရာ..၊ အပေါ်ကနေအုံ့မိုးထားတဲ့ လူးလွန့်မောင်က ပြုံးလျက်သားကြီး..။

" ခေါင်းကြည်သွားအောင် ကြံရည်အေးအေးလေးသောက်လိုက် ငပြူး! "