ငပြူးငလူး

Part 23

(Uni)

" ဟေး..! အုတ်ကားတွေ ရောက်ပြီတဲ့ကွ! လာသယ်ကြတော့ဟေ့.. "

" ဗျာ.. လာပြီဗျို့! လာပြီ "

" လာပါပြီ! လာပါပြီ! "

ထမင်းစားနားချိန်ခဏမှာ ဆောက်လုပ်ရေးအတွက် အုတ်ကားတွေတန်းစီ ရောက်ချလာတာကြောင့် ဆိုက်အတွင်းရှိ အလုပ်သမားများက စားလက်စထမင်းတွေကို အသော့နှင်စားလိုက်ပြီး အပြေးသွားသယ်ကြလေသည်။

အိမ်မှာခညောင်းဦး သင်္ချာဂိုက် စသင်ချိန်တည်းကစပြီး ယခင်ထက်ပိုတဲ့ဝင်ငွေတွေ ထပ်တိုး ရရှိလာဖို့အရေးအတွက် လူးလွန့်မောင် အလုပ်ရှာဖွေနေခဲ့တာပင်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အနာဂတ်အတွက် နှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး ကိုယ်တတ်နိုင်ရာဘက်မှာ ရုန်းကန်ရှာဖွေဖို့ကို တိုင်ပင်ထားခဲ့ကြသည်လေ။

ထိုအခါ မူဆယ်ဘက်မှာ ကုန်ကားမောင်းနှင်ပါက ငွေများများဝင်ကြောင်းကို သိရှိလာရသည်။ သို့သော် ကားမမောင်းတတ်သေးသည်က တစ်ကြောင်း..၊ ခရီးဝေးထွက်ရမည်က တစ်ကြောင်းဖြစ်လို့ ယင်းအလုပ်ကိုပယ်ကာ ဆောက်လုပ်ရေးဆိုက်ထဲတွင်သာ လူးလွန့်မောင်အလုပ်ဝင်ဖို့ အကြောင်းဖန်လာခဲ့တော့သည်။

" မင်းသားတို့ကတော့ လောဘတယ်ကြီးသကိုး။ နေကပူရတဲ့ကြားထဲ တော်သင့်ရုံလေးပဲ သယ်စမ်းပါကွာ "

" ကျွန်တော် နိုင်ပါတယ်ဗျ။ အလုပ်စောစောပြီးတော့ စောစောပြန်ရတယ်လေ ဦးလေးရိုးရ "

အုတ်တွေသယ်တဲ့ အခေါက်တိုင်းမှာ သူများတွေထက် အရေအတွက်များများ ပိုသယ်တတ်တဲ့ လူးလွန့်မောင်ကြောင့် ဆိုက်ထဲကဦးလေးတွေမှာ သဘောတကျကြီး ဖြစ်နေကြရသည်။ ထို့အပြင် အရပ်ရှည်ပြီး သန်မာလွန်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့အတူ ချောမောလွန်းတဲ့ မျက်နှာသွင်ပြင်ပိုင်ဆိုင်ထားသူ လူးလွန့်မောင်ကိုလည်း ဆိုက်ထဲရှိလူအားလုံးက ' မင်းသား ' ဟုသာ ခေါ်တွင်ခဲ့ပြန်သည်။

" ဟားဟား! ဒီကောင်ကွာ..။ လူကြည့်တော့ လူပျိုလေး.. စကားပြောလိုက်ရင် အိမ်ထောင်သည်ကြီးကျလို့ပဲ "

" ဟောဗျာ! ဦးလေးရိုးတို့ရော.. အိမ်အမြန်ပြန်ပြီး မိန်းမနဲ့ မတွေ့ချင်ဘူးလားဗျ "