Bad Luck [EXO Fanfic]

Bölüm 24

Jongin derin düşüncelere dalmıştı. 'Joon'un bu işle ne ilgisi vardı? Baştan beri belliydi. Birlikte geziye çıktığımızda gece gelip Mark'la tartışması, adamların beni yakaladığından haberdar olması. Bu Joon aslında kim? '

Sehun'un çıkardığı ses ile Jongin düşüncelerinden sıyrıldı. Kafasını Sehun'a çevirdiğinde, Sehun poposunu yukarı kaldırıp tekrar ossurdu. Bu sefer pis kokmuştu. Jongin, Sehun'un poposuna şaplak attı. "Pis herif. Başkasının evinde nasıl olur da bu kadar rahat olabilirsin?"

Sehun cipsiyi ağzını şapırdatarak yerken konuştu. "Senin benim mi var Kai? Senin evin benim evim."

Arkadan gelen kız sesi ile Jongin ve Sehun dönüp arkalarına baktılar. Min Ah yüzünü ekşiterek konuştu. "Senin evin benim evim yok aranızda ama senin evinde senden başka yaşayan biri yok. Burada ise farkındaysan iki kız var. Saygı lütfen, RESPECT!"

Sehun'un yüzü kıpkırmızı olmuştu. Yutkunmakta zorluk çekiyordu. Odasına giden Min Ah'ın arkasından bakakalmıştı. Jongin ise kıkır kıkır gülüyordu. 

Sehun sevdiği kıza karşı böyle rezil olduğu için üzülmüştü. Bu kadar rahat olduğu içinse pişmandı.

Jongin oturduğu yerden kalktı. Sehun'a döndü ve konuştu. "Yürü gidiyoruz."

Sehun cipsisini ağzına atarken konuştu. "Nereye?"

Jongin, Sehun'a sinirle yaklaştı. Sehun'un elindeki cipsi paketini bir hışımla aldı. Paketi sıkıca kavradı. Dişlerini sıkarak konuştu. "Gidiyoruz dedim." Elindeki cipsi paketini masanın üstüne fırlattı ve kapıya doğru yürümeye başladı.

Sehun yerinden kalktı. Jongin'in sinirlenmesinden korkmuştu. Jongin'i takip etti. İkisi evin içinden dışarı çıktılar. Bahçe kapısının sürgüsünü açtılar ve bahçeden dışarı çıktılar. Jongin sağa döndü ve yol boyu yürümeye başladı. Sehun'da arkasından onu takip ediyordu. Sehun sordu. "Nereye gidiyoruz?"

"Kafeye."

"Ne yapacaksın kafe de ne yapacaksın? Bugün izin günün değil mi?"

"Gidince görürsün." Jongin tekrar sağa döndü ve yürümeye devam etti. Elleri ceplerindeydi. Adımları ne hızlıydı, ne de yavaştı. Sehun ise ona garip garip bakıyordu. Sehun kendi kendine mırıldandı. "Ne yapacak kafede? Yoksa Joon'u mu dövecek?"

Sonunda kafenin önüne gelmişlerdi. Kafenin karşı yolunda durdular.  Sehun tekrar soru sordu. "Hani, kafeye gitmiyor muyuz? Niye burada bekliyoruz?"

"İçeri girmeyeceğiz. Karşıya geçelim. Kafenin olduğu binanın yanında bekleyelim."

Sehun şaşırarak tekrar sordu. "Hani şu çöp tenekesinin olduğu yerde mi duracağız?"

Jongin sinirle Sehun'a bağırdı. "Ne çok soru soruyorsun?!"

Kendini sakinleştirdikten sonra sakince konuştu. "Yürü karşıya geçiyoruz." Bir sağa bir sola baktı, araba geliyor mu diye. Bu yolda fazla araba geçmezdi. Ama bugün ne hikmetse vızır vızır araba geçeceği tutmuştu. Jongin bir an önce karşıya geçmek istiyordu. Kafeden birisinin onu görmesini istemiyordu. Kafenin içine doğru bir göz attı. Joon müşterilerle ilgileniyordu. Jongin tekrar sağına baktı. Araba gelmiyordu. Yürüdü. Yolun orta yerinde bekledi. Soluna baktı. Bir araba geçti. O araba geçtikten sonra karşıya koşar adımda geçti. Kafenin olduğu binanın yanına geçti ve orada dikildi. Yolun ortasına baktığında ise Sehun yolun ortasında duruyor ellerini yumruk yapmış araba geçse de karşıya geçsem der gibi bekliyordu. 

Jongin kendi kendine mırıldandı. "Bu ödlek korkuyor mu?"

Sehun sonunda karşıdan karşıya geçmişti. Sehun Jongin'in yanına gelip durdu. Jongin "Sonunda geçtin." dedi. Biraz duraksadıktan sonra "Korkak" dedi. 

Sehun sinirle çıkıştı. "Ne korkağı? Sensin korkak."

"Yalan söyleme korktun, fark etmedim sanma."

Sehun gözlerini bir sağa bir sola hareket ettiriyordu. Bu korktuğuna işaretti. Jongin bunu fark etmişti. Jongin seslice güldü. Sehun, Jongin'e baktı ve uyarıcı bir tonda konuştu. "Gülme."

Jongin ellerini cebine koyarken konuştu. "Ne o dövecek misin?"

Sehun küçümser bir şekilde güldükten sonra konuştu. "Böyle durduğuma bakma. Ne kadar pislik biri olduğumu sen benden daha iyi biliyorsun."

Jongin ellerini ceplerinden çıkardı. Ellerini havaya kaldırdı. "Tamam abi, affet." Jongin ellerini indirirken gülmeye başladı. Sehun da bu duruma gülümsedi. Jongin gülmeyi bir anda kesti. Sehun'un kolunu dürttü. Sehun, Jongin'in olduğu yere baktı. Jongin, ellerinde çöp torbaları olan Joon'un çöpleri çöp tenekesine atmasını bekledi. Bu sırada cebinden ağız maskesini çıkardı ve yüzüne taktı. Daha sonra kapşonunun şapkasını başına geçirdi. Cebinden bir tane daha ağız maskesi çıkardı, Sehun'a verdi. Sehun da ağız maskesini taktı.

Joon ellerindekini çöp tenekesine attığında Sehun ve Jongin hızla Joon'un üzerine yürüdü. Jongin, Joon'un kolunu büküp köşeye doğru çekti. Joon bir anda acıyla inlemişti. Havanın karanlık olması onların işine gelmişti. Bu ara sokakta sokak lambası yoktu. Bu sayede yüzleri net görünmeyecekti. 

Jongin, Joon'un kolunu bırakıp duvara itti. "Söyle bakalım. Kimsin sen?"

Joon, korkuyor gibiydi. "B-ben, Le-Lee Joon. Siz kim-kimsiniz?"

Jongin gülümsüyordu ama gülümsemesi maske yüzünden görünmüyordu. Ama gülümsemesinin sebebi belliydi. Gülümsemesinin sebebi Joon'du. "Onu biliyoruz. Kimin adamısın? Suk Ho ile ne bağlantın var?"

"O kim abi? Bilmiyorum." 

Jongin yumruğunu havaya kaldırmıştı. Joon ise ellerini havaya kaldırdı. "Vurma bana."

Jongin sinirlenmeye başlamıştı. Yumruğunu Joon'un suratına indirdi. Joon'un kafası sağa doğru yamuldu. Kafasını kaldırıp Jongin'e baktı. Eliyle ağzının kenarındaki kanı sildi. Ve birden bire kahkaha ile gülmeye başladı. Jongin ne olduğunu anlamamıştı. Joon ise gülmeye devam ederken konuştu. "Ne o? Sinirlendin mi Jongin bey?"

Jongin sinirle Joon'un yakasına yapıştı. "Söyle Suk Ho ile ne bağlantın var?"

Joon pis pis sırıtırken konuştu. "Bunu asla öğrenemeyeceksin." Tekrar kahkaha atmaya başladı. 

Jongin onun yakasını bırakırken duvara doğru itti. Son bir kez yumruğunu havaya kaldırdı ve Joon'un suratına yumruğunu indirdi. Jongin ara sokaktan çıktı ve evine giden yoldan yürümeye başladı Sehun ise onun peşinden yürümeye başladı. İkisi de hızlı adımlarla yürüyordu. Jongin ellerini yumruk yapmıştı. Ağzındaki tükürüğü yere tükürdü ve yürümeye devam etti.