Geçmişini hatırlamayan yaralı bir prenses , geçmişin intikamını almak isteyen kara atlı prens.
Sıraç Karmen ünlü bir iş adamı ve azılı bir mafya .. önemli bir gecede yaşanılan aksilik nedeniyle aylarca arayıp bulamadığı Besra Güngör ile karşılaşır...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
⭐️ tıklamayı unutmayın
Karşımdaki adamın gözlerine gözlerimi dikecekken bir anda elektriğin gelmesiyle sarı ışık odayı kapladı. Gözlerim sarı ışıkla kamaşarak karşımdaki yüze bulanık bakmama neden oldu .
Kalbimin sesi kulaklarıma kadar gelmeye başlamıştı. Yüzünü seçmekte zorlandığım adam kalbimi küt küt attırıp göğsümü ağırlaştırmıştı.
Ve ağzımda atan kalbim o geceki gözleri görmemle duracak gibi oldu . Bulanık görüntü gitti ve karanlık bakan bir çift gözle mıhalandım olduğum yere.
Sıraç Karmen .
Karşımdaki oydu . Herkesin Patron dediği oydu. Acılarımın sebebi oydu .
Karşımdaydı , karşısına çıkıp hesap soracağım adam . Korkmadan gözlerine bakıp konuşacağım adam. Ancak neden boğazım düğümlenmişti ? Bu duyguda neyin nesiydi ?
"Sıraç Karmen !"
Zar zor çıkan sesimle sertçe bakan çehresi boşluğa düştü . Bir anlığına kaşları düzeldi çok sürmeden yine eski halini aldı . Sesim bu adamın yüzünün eski halini alması gibi kısıklaştı.
"O geceden sonra seninle böyle karşılacakmışız Güngör . "
Sesi o geceden farklı . Sinirle tıslayan bir ses değil , küçümser bir ton bu. Acıyarak bakan gözleri ve küçümseyen sesi .
Ben tutsak o elinde anahtar taşıyan bu şehrin kralı . Kolumda kelepçe kalbimde ağrı gözlerimde bu adam .
Ben çaresiz o ihtişamıyla güç saçan bir Patron. Acı saçan bir patron . Korku saçan bir patron . Neden bu kadar korkunç , ben neden bu kadar korkuyorum ?
Ben savunmasız o avladığı Ceylanı yemeyip eziyet eden bir Kaplan. Acımasız bir kaplan ve en önemlisi oyun oynamayı seven bir kaplan .
Herşeyin bittiğini sandığım zaman aslında yeni başlangıçtan bir haber mişim . Bitti dediğim anda başlamış ya herşey . O geceden sonra aylar geçmesinin ardından yine karşı karşıyayız .
Ben bu sefer ablakça değil korkarak bakıyorum . O bu sefer sinirle değil öçle bakıyor .
Titrediğimi hissedip bir süredir gözlerimi alamadığım gözlerin bana acımasını izlememek adına kafamı eğdim . Titrediğim belli olmasın diye kendimi sıkmaya başladım . Ne kadar acizdim ben . Kapana kısılmıştım.
"Benden ne istiyorsun ?"
Tek merak ettiğim şey buydu ? Herkese sorduğum ama cevap almayı başaramadığım soruyu bu sefer soruyu sordurtan adama sormuştum. Bir cevap alabilecek miydim , bu sefer ?
"İstediğim çok şey var Güngör Ancak bir hiçten istediğimi alabilir miyim ?
Benim bir cevaba ihtiyacım var onun istediği bir şey . Ben cevabımı onda arıyorum , o istediği şeyi bende mi arıyor?
