Geçmişini hatırlamayan yaralı bir prenses , geçmişin intikamını almak isteyen kara atlı prens.
Sıraç Karmen ünlü bir iş adamı ve azılı bir mafya .. önemli bir gecede yaşanılan aksilik nedeniyle aylarca arayıp bulamadığı Besra Güngör ile karşılaşır...
Bölümleri geç attığımın farkındayım , yazma hissiyatım gelene kadar bekliyorum , güzel şeyler yazmak için . Bekleyen okuyuculara çok teşekkürler ❣️Sürpriz bölümü beğenecek misiniz bakalım . Multiye atarlı giderli söz bıraktım bölüme özel . *Şiddet içeren sahneler vardır
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
'Herkes öldürür sevdiğini Ama herkes öldürdü diye ölmez.'
~
"İzmir'e geri dönmelisin Besra ."
"Bir süre herşeyden uzak kalmak istiyorum Abi üstelik annem hastayken onu bırakamam."
"Biliyorum İpek teyzeyi bırakman doğru değil fakat dönmen lazım ."
Besra Gedizin bu kadar üstelemesini anlayamadı , sakladığı birşey mi vardı ?
"Neden ?"
Besra'nın sorusu Gedizi duraklattı. Ne diyecekti , Besra'yı geri dönmeye Nasıl ikna edecekti?
"Sıraç hakkında çok önemli bir delil bulduk . Bu son oyun olabilir Besra , sen olmadan yapamayız. "
Düşündü Besra , Sıraç gideli üç gün olmuştu . Annesi hastaneden çıkmış , güzel bir ev kiralamışlardı . Tekrar oyuna dönmenin bir manası var mıydı ? Oturduğu koltuğun üzerinde duran siyah kutu aldı eline , İzmir'e dönüp kutuyu Sıraç'a vermeyi düşündü . Ancak o otel odasına herşeye bir son vermişken neden tekrar başlasın ki ?
"Besra orada mısın?"
Ama söz vermişti Besra . Sözünü tutmalıydı .
"Geleceğim abi , gerçek bir son vermeye geleceğim ."
Sevindi Gediz . Besra'ya vereceği hediye için İzmir'de olması gerekiyordu , gelecek olması yapılan bütün planları bozmuyordu .
"Bekliyorum Besra , biletini ben alırım ."
"Sağol abi , gelince bizimkileride toplar konuşuruz ."
Besra ve Gediz telefonu kapatınca , Besra koltuktan kalktı . Elindeki kutuyu yemek masasının üzerinde bulunan çantasının içine attı . Annesinin odasına girdi ve yatakta kitap okuyan İpek kızına kollarını açtı . İpek ve Besra her an sarılmadan durmuyorlardı . Annesinin canını acıtmamaya özen göstererek sarılan Besra , ipek'in saçını okşamasını gözünü kapatarak hissetti . Aralarında kan bağı yoktu aralarında asla kopmayacak büyük bir bağ vardı . Bir kere anne demişti Besra , ömrünün sonuna kadar sadece İpek'e anne diyecekti .
