Geçmişini hatırlamayan yaralı bir prenses , geçmişin intikamını almak isteyen kara atlı prens.
Sıraç Karmen ünlü bir iş adamı ve azılı bir mafya .. önemli bir gecede yaşanılan aksilik nedeniyle aylarca arayıp bulamadığı Besra Güngör ile karşılaşır...
Multi: İdil BeSır🖤cılar için romantik bir bölüm yazdım ki beni bilirsiniz ben pek sevmem 🌵
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uzun geçen bir sürenin ardından onunla tanıştığım ayda tekrar karşılaşmıştım . Bir yıl önce tam karşısındaydım şimdi ise İlyas'ın kollarındayım . Karşısında olmak beni korkuturken şimdi gözlerine bakmak içimi acıtıyordu . Şimdi başından beri olmam gereken yerdeyim fakat kalbim yerinde değil gibiydi.
Ilık bakışlı adam, Sıraç . Duygularını gizlemeyi çok iyi bilen soğukkanlı bir adam şuanda yüzünde okuduğum hayal kırıklığı ile bir bana birde İlyas'a bakıyordu . Ne yapacağımı bilemedim . İlyas'ın kollarından ayrılsam onun mahçup hissettirebilirdim , Sıraç'ın yanına gitsem bunu neden yaptığımı sorgulamayacaktım. İlyas'ın kollarında olmak Sıraç ile olmaktan daha iyi değil miydi ? Sıraç'ın yanına gidemezdim zaten öylece durmayı sürdürmedi , başını eğdi ilk defa . Bakmadı gözüme arkasını dönüp giderken . Altı ay önce benim yaptığım gibi , gidiverdi .
İlyas'ın kollarından ayrıldım , Sıraç'ı hiç görmemiş gibi gülmeye çalıştım .
"Teşekkür ederim İlyas. Bana değer verdiğin için yanımda olup iyi hissettirdiğin için . İyiki dostumsun ."
Doğrusunu söylemek gerekirse Sıraç'ı görene kadar iyi hissettiriyorsun İlyas . Şimdi kalbimde soğuk rüzgarlar esmeye başlamıştı .
"Sende Besra , sende iyi ki dostumsun ."
Yarım ağız gülümsedi ardından fotoğrafa bakmak için yana kaydı . Umarım İlyas iyi niyetimi yanlış anlamıyordur .
Kafam bulanık bir süre daha sergide dolaştım . İlyas fotoğraflarının hikayelerini anlattı , dinledim ama aklım onda değildi . Kalbimi üşüten adamı düşünmeden edemiyordum . Farkındayım geçmişi yaşanmamış saymayı seçmiştim fakat insan kalbine söz geçemiyordu. Pişman olacağını bile bile yanlışı seçiyordu. En iyi düşünmemek değil miydi? Düşünmezsem fırtınada oraya buraya savrulan kırık bir dal olmazdım .
İlyas bir fotoğrafın daha hikayesini anlatmaya devam ederken koluna dokundum . Anlatmayı kesti ve bana döndü .
"Her birinin hikayesi ve anıları çok güzel İlyas ..."
Arkamı dönerek diğer fotoğraflara bakarak konuşmaya devam ettim .
"..hepsininkini dinlemeyi çok isterdim fakat benim için yorucu bir gündü . Eve gitsem daha iyi olacak . "
İlyas anlayışla tebessüm etti . Omzumdan tutarak eğildi .
"Nasıl istersen Besra. Adamlara söyleyeyim seni bıraksınlar . "
"Teşekkürler gerek yok . Arabamla geldim ."
Beni onaylayıp kapıya kadar eşlik etti . Vedalaştık çiftlikte görüşecek olsak bile .
