ATALANTE 3 [TAMAMLANDI]

Bölüm 1

Geldiniz mi? Burada mısınız?

Sonunda kavuştuk. ❤️

.......

Hiçbir zaman her şeyin düzeleceğine inanmamışken yaşanılanlar da bu inancımın kanıtıydı. Tüm döngüleri değiştirecek olan bu durum şimdiden herkese darbe etkisiyle vurmuştu. Bunu yüzlerindeki ifadelerden çok net görebiliyordum.

Azelya'nın gözlerindeki korku ruhumu daraltsa da bunu belli etmemeye çalışarak karşısında dimdik duruyordum. Ben Atalanteydim ve hiçbir zaman üstesinden gelemeyeceğimiz bir şeyin olduğu inancı içerisine girmemiştim. Şimdi de böyle olacaktı. Azelya için güçlü durmalı ve bu konu üzerinde erkek özeller dirilmeden uzunca düşünmeliydim. Yarın ilk erkek özel dirilecekti ve ne Azelya ne de Abel buna hazırdı. Azelya ve Abeli bir kenara bırakalım özeller bu duruma hazır değildi. Esya hariç hepsi yıkılmış gibiydi.

Azrail herkesi geride bırakarak Azelya ve beni bir şey söylemeden aniden eve getirdi. Lacey de Azelya'nın yanında gelmişti. Herkesi böyle geride bırakmak onları şaşırtmıştı tahminimce. Azrail'in aniden bizi tutarak eve gelmesi beni de biraz olsun şaşırtmıştı. Yine de bir şey söylememiştim. O da fazlasıyla kafası karışık ve huzursuz görünüyordu. Hepsi bir yana Azelyaya sunulan bu hediye onu büyük bir tehlikeye sokuyordu. Bu hediyeden olabildiğince çabuk kurtulmalıydık. Ona bahşedilen bu hediyeden ötürü Azelyayı isteyecek çok kişi olacaktı. Ne yapmalıydık hiçbir fikrim yoktu. Hediyenin değerli oluşu bir yana kızımın tehlikede olmasını sağlayacaktı. Azelyadan önemli değildi. O hediye hemen yok edilmeliydi.

Azelya korku barındıran gözlerle bana bakarken derin bir nefes alarak koltuğa oturdum. Azrail ayakta beklerken kimseden bir çıt çıkmıyordu. Azelya ise bu sessizliğin huzursuzluğunda ağlamak üzereydi. Aniden sessizliği bozarak ayağa kalktım ve Azelyaya sarıldım.

"Telaşlanma. Biz varken korkmana gerek yok. Sen mükemmel eğitildin Azelya.
Çok iyi bir savaşçısın. Sakın korkma ve her zaman başını dik tut."

Azelyayı rahatlatırcasına konuştuğumda derin bir nefes alarak omuzlarını dikleştirdi. Lacey Azelyaya yaklaşarak kolunu tuttuğunda 'her zaman yanında seni koruyor olacağım Azelya' dedi ciddi bir ses tonuyla. Azelya biraz rahatlamış gibiydi. Azrail o sırada söze girdi.

"Özeller evlerine dağılmış olmalı. Bina boşken gidip yarın dirilecek olan özeli öğrenmeliyiz."

Başımı olumlu anlamda sallarken Azelyaya bakarak gülümsedim. Onu rahatlatmaya çalışıyordum ama ben o kadar telaşlıydım ki bunu saklamaya çalışırken aşırı zorlanıyordum. Erkek özeller konusunu Azrail ile baş başa kaldığımız vakit konuşmalıydım.

Azrail'in elini tuttuğumda Azelya da Azraile tutunuyordu ki Lacey kendisine tutunmasını istedi. Azelya ufak bir gülümsemeyle başını sallayarak Laceye tutundu. Yardımcısıyla kısa bir süre içinde çok güçlü bir bağ kuracağını biliyordum. Biz Azraille bu bağı kısa sürede kurmuştuk. Gerçi bizim bağımız, özel ve yardımcısı arasında olan bağdan çok daha kuvvetliydi.

Ortam değiştiğinde binanın önüne gelmiştik. Göz ucuyla Azraile baktığımda onun da fazlasıyla huzursuz olduğunu görebiliyordum. Bu konu hakkında bir şeyler yapmak zorundaydık. Aklımdaki şeyi Azraile söylediğimde nasıl tepki verecekti bilmiyordum lakin dirildikleri vakit öldürülmelerini isteyecektim. Geçmişin tekrarlamasına müsaade edemezdim. Tekrar aynı hatayı yapamazdım.

Binaya girdiğimizde Lohga bizi karşıladı. Ona yarın dirilecek olan özeli öğrenmek istediğimizi söylediğimde odayı değiştirdi. Odayı değiştirmeden önce başka bir özelin bunu öğrenip öğrenmediğini sormuştum. Lohga başka bir özelin bunu öğrenmek için gelmediğini söylediğinde başımı salladım. Olayın etkisinden henüz çıkamamış olmalılardı. Binaya gelerek bunu öğreneceklerini biliyordum.