ATALANTE 3 [TAMAMLANDI]

Bölüm 33

Merhaabaaa!

Bölüm öncesi bir uyarıda bulunmak istiyorum. Lütfen yorumlarda spoiler vermeyin. Gördüğüm her spoiler içeren yorumu siliyorum. Rahatsız olan okuyucular var lütfen dikkat edelim. Birbirinize spoiler vermek istiyorsanız özelden verin. Teşekkürler.

Bölümü oylamayı ve bölüme yorum yapmayı unutmayın. ❤️
........

Armando'nun şüpheli bakışları ile karşı karşıyayken Rolo derin bir nefes alarak kanayan burnunu silmiş ve söze girmişti.

"Diğerleri nerede? Büyü yoluyla herkesi çağırmalısın. Onu zor bağladım."

Rolo'nun sözlerine eşlik etmek istercesine zincirleri çıkarmaya çalışıyordum. Armando'nun nasıl biri olduğunu henüz bilmediğim için bu olayı fark etmesinden korkmuştum.

Armando içeri doğru atladığında yüzüme uzun bir süre baktı.

"Yüzünü dağıtmışsın. "

Rolo yutkunurken 'beni öldürecekti' demişti.

"Ne yapabilirim yani? Onu zapt etmek ne kadar zor oldu haberin var mı?"

Armando kaşlarını çatarak bana baktığında 'zor bir rakip' dedi. O an onun hakkında bir şeyler hatırlamıştım. Armando'nun özellerle rekabete girdiğini anımsıyordum. Moneta bile artık onu rahat bırakması için ona yenilmişti. Hatta doğru hatırlıyorsam Esya da öyle. Armando aniden hedefine beni almış gibiydi. Dudaklarının arasından 'zor bir rakip' cümlesi dökülürken beni baştan aşağıya süzdü. Onu etkileyecek bir noktaya basmıştım. Bu iyi mi olmuştu kötü mü bilmiyordum ancak bunu kullanabilirdim zamanı gelince.

Armando kolumdan tutarak beni kaldırdığında yüzüme bakmaya devam etti. Ardından bakışlarını girişe çevirdiğinde elini kaldırarak bir şeyler fısıldadı. Kısa bir süre sonra koşma sesleri gelirken girişte diğer düşman özeller göründü. Telaşlı ve nefes nefese kalmış bir haldeydiler. Hızla içeri atladıklarında yüzlerine öfkeyle bakıyordum. Maes, Leon ve Paul içeri girdiğinde Paul hızla Rolo'nun elindeki büyülü ögeyi alarak çevirdi ve girişi kapattı. Öfkeyle bağırdığında yerimde sıçramıştım. Hedefi Roloydu. O maskelerin ardında Leon ve Maes'in de olduğunu biliyordum. Kesitlerimde Roloyu kışkırtmalarından anlamıştım elbette. Leon zaten yanıma gelmişti. Bir tek Maes'i canlı olarak görmemiştim ancak o da onlardandı işte.

"Aptal mısın sen? Giriş neden kapalı? Yakalanıyordum! Sizi açık etmedim diye mi bu kadar rahatsınız? Yolandeyi yakaladılar."

Roloyu yakasından tuttuğunda 'eğer yardımcıma bir şey olursa seni mahvederim' demişti. Rolo yutkunurken 'buradaki adam onu serbest bıraktı' dedi beni gösterirken.

"Büyülü ögeye yeni ulaşabildim. "

Paul'un bakışları bana döndüğünde derin derin nefes alıyordu.

"Sana rahat durmanı söylemiştim Atalante. Yoksa ikinci hedefim tekrar kızın olacak."

Paul üzerime yürüdüğünde zincirlerden ötürü büyü yapamadığım için Armando'nun beni sıkıca tutmasından faydalanarak bacağımı kaldırmış ve Paul'nun suratına indirmiştim. Diğerlerin yüz ifadeleri şaşkınlıkla değişirken Paul öyle öfkelenmişti ki üzerime doğru gelirken savunmasız olduğum için beni öldüreceğini sanmıştım. Armando elini kaldırarak büyüyle ona engel olduğunda 'Atalante canlı lazım' demişti sert bir tonda.

"Öfkene hakim ol. Ufak hataların herkesin başını yakar."

Armando beni sıkı sıkı tutarken çekiştirerek odadan çıkardı. İlerlerken odalara göz atmış ve yatak odasını gördüğünde beni o odaya sokmuştu. Zincirleri bir yere sabitlemeden geri çekildiğinde bana tekrar uzun bir süre bakmış ve kapıyı kilitleyerek odadan ayrılmıştı.