ATALANTE 3 [TAMAMLANDI]

Bölüm 35

Medya Despina.

.......

Ölmek bazıları için kurtuluşken bazıları için terkedilişti. Benim için ise kısa bir süreli yanılgıydı.

Gözlerimi henüz açamamış olsam da ne bir ses işitiyor ne de bir şey hissediyordum. Tenime değen hafif rüzgar ve duyumsadığımı sandığım rüzgarın hafif sesi vardı sanki sadece. Başım dönüyor ve vücudum karıncalanıyordu. Bu karıncalanma oldukça tanıdıktı.

Yavaşça gözlerim aralanırken güneşin sıcak yansımasını da tenimde hissediyordum. Gözlerimi açabildiğimde masmavi gökyüzü ve gözlerimi kamaştıracak güneşle karşı karşıyaydım. Hiçbir şeyi o an idrak edemiyordum.

Yattığım yerden doğrulurken elimle mideme baskı yapmıştım. Kurak çimenler gözüme çarparken önüme düşen saçlarım beni şoka uğratmıştı. Saçımı hızla tutarken kalbim kulağımda atıyordu. Saçlarım kızıldı!

Despinaydım. İnsan bedenimdeydim!

Şaşkınlıkla saçıma bakarken ellerime göz gezdirmiş ve üzerime bakınmıştım. Bir tişört ve eşofman ile kurak çimenlerin üzerinde uyanmıştım. İnsan bedenimle uyanmıştım.

Bana içirdikleri iksir beni öldürmeyecekti. Beni kaybettirecekti!

İnsan bedenimdi. Nasıl olabilirdi ki? İnsanlar alemine mi gelmiştim? Öyleyse Azrail neden hemen gelip beni almamıştı? Bu kurak çimenlerin üzerinde ne işim vardı?

Sorular aklımı kurcalarken duyduğum sesle kaşlarımı çatarak arkamı döndüm. Tekrar bir şoka uğramıştım.

At arabasıyla gelen elbiseli bir kadın ve atların ilerlemesi için onları kırbaçlayan bir adam görünüyordu. Olduğum yere çivilenirken yanıma kadar varmışlardı. Onlara şaşkınlıkla bakmamdan ötürü bu gösterişli kadının bulunduğu at arabası yanımda durmuştu. Beni baştan aşağıya süzerken ben de onu süzmüştüm.

Kabarık bir elbise giyen bu kadın saçlarını da çok gösterişli bir şekilde yapmıştı. Yüzü altın renkli boyalarla çizilmişken elbisenin ağırlığı kendinden de ağır gibiydi.