My Teacher is My Bodyguard

Chapter: 45

"Cindy iha? Pinapagising kana ng dad mo sabay sabay daw kayo mag bebreakfast" Manang calling from outside my room caused me to be awakened.

Ughhhhh! Shit! My head hurts!

"Cindy?"  Tawag ulit ni Manang

"Wait Manang"  walang ganang sambit ko

The bottles of alcohol that were strewn across my room's floor became apparent to me as I stood up from the bed.

Shit, ang dami ko palang nainom kagabi

"Yes Manang?" Pupungas pungas pa ako pagkabukas ko ng pinto.

Tiningnan ako ni Manang simula ulo hanggang paa.

"Okay ka lang ba? Atska bakit parang maga ang mata mo? Umiyak kaba?"  Pinagmasdan ko naman ang sarili ko sa salamin, muka pala akong nakipag away dahil sa itsura ko ngayon at gulo gulo pa ang damit ko. Ramdam kodin yung pamamaga ng mata ko dahil sa sobrang iyak kagabi.

"Okay lang po ako manang" Ngumiti ako kay Manang pero mukang hindi padin ito kumbinsido.

"Osige iha, sumunod kana sa baba at kanina kapa iniintay ng mga daddy mo" Manang said.

"Sige po Manang mag sha-shower lang po ako saglit"  At ngumiti ulit, kaya napailing nalang ito.

I can't remember what the hell I was doing last night at naging ganto ang itsura ng kwarto ko.

But the only thing I can't forget is that I'm actually hurting right now, and even drinking didn't make it any better—all I got was a headache.

Naligo muna ako saglit at inayos ng kaunti ang sarili bago humarap Kila dad, dahil baka pati sila ay magtanong din.

Lumabas ako ng kwarto sakto palabas din si mel galing sa guestroom na katapat lang ng kwarto ko.

"Good morning Cinds" masayang bati sa akin ni mel na halatang kakaligo lang din.

"Good morning Mel" balik bati ko dito at ngumiti ng tipid.

"Cindy?" Malumanay na tawag sa akin ni chen habang pababa kami ng hagdan.

"Yes?"  At tumingin na sa kanya.

"you know that I'm always here for you diba?"  Seryosong tanong ni mel sa akin na ipinagtaka ko.

"Of course, why are you asking?" Hindi ako sanay na ganto si mel kaseryosong makipag usap.

"I heard you crying last night" humarap na sya sa akin at titig na titig ito "And yes, I can't promise that I can fix all your problems, but I can promise you that you won't have to face them alone. I'm here." Hindi ako makapag salita.

"T-thanks Mel" She hugged me, and now my tears keep falling.

This is what I need right now. I'm so sick of pretending that I'm okay when I'm breaking down inside. I can't pretend anymore that everything is fine. Yes, I'm not strong, as everyone seems to think. I'm not the old Cindy anymore.

"I-It's okay Cindy, everything's gonna be okay" napailing ako sa sinabi ni mel at lalong napaiyak

"No mel it's too late, I lost her"  hinawakan ako ni mel sa magkabilang balikat.

"Cindy, if you truly love someone, you don't give up easily, she's yours and you have to get her  back in your life to prove your love has no expiry  date"  I love kate so much pero madami ng nagbago, hindi nako pwede manghimasok basta basta sa buhay nya dahil unang una wala na akong karapatan sa kanya, at pangalawa magugulo ko nanaman ang buhay nya and worst hindi pwedeng walang masasaktan.