Chapter: 51

2.3K 60 0
                                    

The house was so quiet when I woke up, and I feel like I'm the only person here.

I went into the kitchen and found Chen cooking while wearing an apron, so I secretly laughed while watching her.

If I recall correctly, she despises cooking. She last cooked for me when we were in Amsterdam, when she made me breakfast.

She didn't notice me because she was preoccupied with what she was doing.

"Why are you doing that?" I asked na ikinalingon nito sa akin at ngumiti.

"Good morning, little tiger! How's your sleep? Did you see me in your dreams?Masayang tanong nito, parang may napapansin ako sa kanya ang ganda kasi ng mood nya ngayon anong meron?

"Yeah, and it was a bad bad dream"  I'll make fun of her, but it doesn't appear to have any effect on her because she still has a smile on her face.

"Why you look so happy?" I asked

"Because this day is a special day for me, anyway  lets eat" she said at masayang inihain yung mga niluto nya sa lamesa.

"Bakit nga pala ikaw ang nagluto? Nasan si manang?"

"Namalengke sila kasama si nina" napakunot naman ang noo ko

"Namalengke? Eh kumpleto panaman yung mga kailangan dito sa bahay ah?" Sinalinan nya ako ng kanin at ulam sa plato ko

"I don't know maybe you should ask your mother dahil sya ang nag utos" She said kaya hinayaan ko nalang.

"And where's mel? Tulog padin?" I asked at sumubo ng pagkain.

Umupo sya sa katapat ko at inalis ang apron nya.

"Maagang umalis si mel dahil bibisita daw muna sya sakanila" Napatango nalang ako.

Napansin ko namang bihis na bihis na sya.

"Aalis ka? Bakit parang bihis na bihis ka ata?"

"Aalis tayo remember?" Naalala ko naman bigla na may usapan nga pala kami ngayon, hays kala ko panaman makakatulog ako maghapon.

"San ba tayo pupunta?" Tumawa ito

"Alam mo ang dami mong tanong, kumain kana lang para makaalis na tayo" she said napairap nalang ako.

Isang oras din ang tinagal ko sa pag gagayak at bumaba na. She was absorbed in her phone and actively typing when I caught her in the living room.

"Can we go now?" I claimed, she gazed up at me as I drew near to her.

Ngumiti lang ito sa akin at hinila na ako palabas ng bahay.

Nanibago ako ng wala ang bodyguard na nakabantay sa bahay at pati yung van ay wala sa parking.

"Nasan yung mga bodyguards?" Tanong ko

"Kasama nila Manang dahil mas kailangan sila dun dahil sa daming pinabili ng mom mo, Atsaka this is our first date you don't need a chaperone" ano daw date?

Hindi na ako nakasagot ng buksan nya yung passenger seat ng kotse nya kaya pumasok nalang ako.

"Where are we going?" I asked curiously because I had not received an answer since yesterday.

"Just relax okay" Ngumiti ito sa akin ng ubod ng tamis.

Wala na akong nagawa kundi manahamik nalang sa kinauupuan ko at magmasid sa labas ng bintana.

My Teacher is My BodyguardWhere stories live. Discover now