My Teacher is My Bodyguard

Chapter 25: Two truth and a lie

Cindy Pov

Nagising ako sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko, mukang nakapasok na sila Rubini dahil anong oras nadin at hindi ko nadin nadidinig ang mga boses nila.

"How are you Cindy?" Bigla akong napabalikwas sa gulat at tiningnan kung sino yung nag salita.

"Ma'am Monika?" Gulat na sabi ko ng makita ko syang nakaupo sa couch.

"Gusto Sana kitang makausap" she said sabay tayo sa couch at lumapit sakin.

Sasampalin nya bako? Or aawayin? Galit ba sya sakin?

Umupo ito sa gilid ng kama ko kaya bumangon ako sa pagkakahiga.

Tinitigan ko syang mabuti at sinuri pero kahit konting galit sa muka nya ay wala akong makita.

Mas gusto ko pang sampalin nya ako or sabihan ng masasakit na salita seka yung ganto nya ko pakitunguhan na parang wala akong mali na nagawa sa kanya dahil mas lalo lang akong nakokonsenya.

"I want to talk to you too Ma'am Monika" I said to her at hindi makatingin ng diretso sa kanya.

"Sinabi na sakin lahat ni Rubini and alam kong nasasaktan ka ngayon, I'm sorry Ma'am Monika hindi ko intensyon na sirain kung ano man ang meron sa inyo ni Ma'am Kate" Sabi ko at Hindi ko na napigilan yung luha ko sa pag patak.

Napaangat ang tingin ko sa kanya dahil hinawakan nya ang dalawang kamay ko at ngumiti sa akin ng tipid.

Pano nya parin nagagawang maging mabait sakin kahit na ako ang dahilan kaya nawala sakanya yung taong pinakamamahal nya?

"Don't be sorry Cindy" she said kasabay ng pag patak ng luha sa kanyang pisngi.

Now all I can see in her eyes is pain

"Dahil hindi ikaw ang sumira sa aming dalawa kundi ako, iniwan ko sya at alam kong sobra syang nalungkot at nasaktan dahil dun" pinunasan nya ang mga luha sa mga mata nya.

"At ngayon nahanap na nya ulit yung taong mag papasaya sa kanya ayoko na masira ulit yun ng dahil sakin, tama na yung sakit na dinanas nya sakin noon and it's my decision to let her go Cindy, so please don't blame yourself" Hindi ako makapag salita sa mga sinabi nya, she didn't deserved all the pain na nararanasan nya ngayon. Bakit sa dami ng tao na pwede kong masaktan bakit sya pa!

"Can you do me a favor?" She asked tanging tango lang ang naisagot ko sakanya.

"I know you love her too, so please don't break her heart like what I did before, can you promise me?" She asked again.

"Y-Yes I promise, I love her so much and I will never hurt her" I said na ikinangiti nya at pinunasan nya ang mga luha ko sa mata.

"Haysss! Hindi ako sanay na nakikita kang umiiyak. Yung nakilala ko kasing Cindy palaban, mag pinsan nga kayo ni Rubini" she said at niyakap ako kaya napangiti ako at niyakap din sya pabalik.

"Wait, what about Rubini?" I asked pag kakalas namin sa yakapan.

Napangiti naman sya na parang may naalala

"Oh gosh! She cried when she knew that I have a cancer and need to go back in state, she's so sweet" Ma'am Monika said habang ang lawak ng ngiti sa labi.

"I think she care about you a lot" I said at napangiti din.

Confirmed Rubini is inlove

"Cindy guess who kung sino mga kasama..... Ohh! Sorry did I disturb you guys?" Rubini said pag pag pasok nya ng room.