Spaanse kikkers

Hoofdstuk 7

Nog drie schooldagen meer waarin ik de lessen amper kan volgen gaan aan me voorbij voordat het eindelijk weekend is. Na het eten trek ik mijn nieuwe jurkje aan en wacht ik buiten op Aura en Julian, waarmee ik naar het huis van Matias’ buurjongen loop. Julian gaat meteen naar Matias doe terwijl Aura drankjes gaat halen. Ik trek mijn jurkje recht en kijk dan even naar de jongens. Kon ik maar zo’n soepel gesprek met iemand voeren als zij doen. Mijn Engels is misschien beter dan mijn Spaans, maar daar houdt het dan ook bij op.

“You like him, don’t you?” Aura komt naast me staan en geeft me een cola waar zo te ruiken nog wat anders doorheen zit. “O my God, you like my brother!”

“No.” Ik wend mijn blik af van Julian en Matias, die inmiddels ook bij de tafel met drank staan. Dit is niet het moment om verliefd te worden en zeker niet op één van mijn nieuwe beste vrienden. “Julian is just a good friend.” Maar wel een hele sexy vriend, denk ik er achteraan.

Ik kijk de kamer rond, maar behalve een paar mensen van school ken ik natuurlijk niemand op het feestje. Rotverhuizing.

“No, you like him. You’re in love with him,” reageert Aura. Ze zwaait naar haar broer. “Jule. Viene.” Ze noemt hem altijd Jule, iets waar ik de laatste dagen achter ben gekomen. Het klinkt ergens ook wel schattig.

Julian komt bij ons staan. “Everything allright?”

Aura knikt. “Hey Jule, I was thinking… You don’t have a girlfriend, and Anouk doesn’t have a boyfriend. So maybe you two could-”

“Shut up,” sis ik. “I just moved. I want to go back to the Netherlands. I can’t fall in love now.”

“But do you want it?” Met een ondeugend lachje op haar gezicht kijkt Aura me aan. “You want it, don’t you?”

“Aura,” kreun ik. “I don’t want yóú. Stop with this. Sorry Julian, I absolutely think you’re amazing, but I don’t want this right now.”

“Okay.” Julian haalt onverschillig zijn schouders op. “Nice try, sister. Maybe you should search a boyfriend yourself.” Met die woorden loopt hij terug naar Matias, die ondertussen met een paar andere jongens aan de praat is geraakt.

Dat wil niet zeggen dat Aura van plan is om het op te geven. Lachend kijkt ze me aan. “I know you like him, I know it!”

Gelukkig komen op dat moment Raquel en Joana naar ons toe om te zeggen dat we leuke jurkjes aan hebben. Als mijn Spaans goed genoeg is zal ik ze zeggen dat ik ze eeuwig dankbaar ben, dat neem ik mezelf ter plekke voor. Laat deze avond verder alsjeblieft verlopen zonder koppelpogingen.

-

Het is half één als ik met Aura en Raquel op het trapje voor het flatgebouw van Carlos zit. Joana is al naar huis. Ze moest al om twaalf uur thuis zijn omdat ze vorige week te laat was. Julian en Matias zijn nog op het feest. Wij vonden het veel te warm daarbinnen en zijn buiten wat rond gaan lopen en uiteindelijk hier gaan zitten.

“So Aura says you’re in love with Julian,” begint Raquel.

“I’m not in love with him.” Dit moet al ongeveer de duizendste keer zijn dat ik dat vandaag zeg. Ik word hier zo moe van. “My whole life is a mess and the only thing you can think of is that I should date Julian? Shut the fuck up.”

“Lo siento.” Aura slaat een arm om me heen. “I promise won’t say it anymore, even if I know it’s true.”

“Gracias.” Soms haalt ze me misschien het bloed onder mijn nagels vandaan, maar meestal is ze juist hartstikke lief. Dat voelt echter wel heel dubbel. Ik wil heel graag terug naar Nederland, maar dan moet ik mijn lieve nieuwe vrienden missen. Wat is het leven toch oneerlijk.