Spaanse kikkers

Hoofdstuk 12

Dit stuk was eigenlijk al voor gisteren gepland, maar mijn internetverbinding deed het niet. Dus hier alsnog een nieuw stuk.

-

Als ik de badkamerdeur open duw en zo zelfverzekerd mogelijk voor Mara over de gang paradeer in haar nieuwe rode jurkje, begint ze te klappen. “Wauw. Nu alleen nog even knalrode lippenstift en je bent de mooiste vrouw ter wereld.”

“Vind je?” Voor de spiegel blijf ik staan om mezelf kritisch te bestuderen. Is dit wel wie ik ben? Nou ja, de laatste tijd is er zoveel veranderd dat het nu toch niet meer uitmaakt. Een identiteitscrisis kan er ook nog wel bij.

“Vangen.” Met een boogje vliegt Mara’s lippenstift door de kamer. Zij is zo’n meisje bij wie een knalrode kleur staat, maar mezelf heb ik nooit op die manier bekeken.

Voorzichtig smeer ik wat van het felle spul op mijn lippen. Om eerlijk te zijn doet het wonderen voor mijn kapsel. De saaie donkerblonde kleur van mijn haren ziet er ineens veel stralender uit. Ik vind het alleen geen topcombinatie met het groen van mijn ogen.

“Oké, tijd om te gaan. Laat dat feest maar komen.” Enthousiast stormt Mara voor me uit de trap af. We pakken onze jassen, roepen even naar mijn moeder dat we weg zijn en trekken dan de deur achter ons dicht.

Het feestje waar we heen gaan wordt gehouden in een discotheek waar ik Aura wel eens over heb horen praten. Geen van beiden zijn we er ooit eerder geweest omdat de minimumleeftijd normaal gesproken op achttien ligt. Voor vanavond is de grens echter verlaagd naar zestien.

Aura staat ons vlak achter de kassa op te wachten met haar broer. “Hey girls. Julian, look how sexy she is.” Lekker subtiel weer. Die leert het ook echt nooit.

“Maybe you can try not to interfere with us.” Geërgerd rolt Julian met zijn ogen. Hij vindt het dus ook irritant dat zijn zusje zo zit te pushen. Dat is een goed teken. Ik hoef geen jongen die zelf niet weet wat hij wil en alles door zijn zusje laat regelen.

Met z’n vieren begeven we ons naar de dansvloer, waar Matias, Raquel en Joana al flink los beginnen te komen. Enthousiast dans ik met ze mee. In Nederland ging ik altijd graag uit met mijn vriendinnen en stond ik meestal als eerste op de dansvloer. Het is heerlijk om ook hier even alle zorgen te kunnen vergeten en me helemaal te laten gaan in de muziek. Zelfs sommige van de Spaanstalige nummers die de dj draait, zijn voor mij geen onbekend terrein meer.

 -

Het is een geweldige avond. Mara staat constant met Matias te flirten, wat me doet denken aan ons gesprek van vanmiddag. Als ik al op Julian afstap dan wil ik dat in ieder geval doen zonder Aura in de buurt. De vraag is alleen hoe ik dat voor elkaar kan krijgen. Op zo’n feest als dit zijn we vrijwel de hele tijd met de groep bij elkaar.

“Ga naar hem toe,” sist Mara in mijn oor. “Het is nu of nooit.” Ze geeft me een duw in mijn rug.

“Niet met zijn zusje erbij. Die zit ons nu al hartstikke te pushen.”

“Nee, jij zoekt gewoon een excuus om niks te hoeven ondernemen omdat je zo’n schijterd bent. Nu je verhalen over teruggaan naar Amsterdam niet meer werken, moet je iets anders verzinnen. Nou, ik heb nieuws voor je. Ik trap er namelijk niet meer in.”

“Jammer dan.” Met een ruk draai ik me om zodat ik haar gezicht niet meer zie. Van binnen kook ik. Het gebeurt niet zo heel vaak dat ik boos word op Mara, maar nu moet ze toch echt uitkijken. Ik dacht dat ze me wilde steunen door haar jurkje en lippenstift te lenen, maar eigenlijk is ze net zo erg als Aura. Zie je wel dat die twee perfect voor elkaar zouden zijn. Misschien moet Mara maar lekker hier blijven wonen zodat ik haar plek in Amsterdam in kan nemen. Dat zou ik echt met alle plezier doen. Dan heb ik in ieder geval ouders die nog bij elkaar zijn.