Part-28(Zawgyi)

19.3K 502 20
                                    

ေျပးတယ္... မရပ္မနားကိုေျပးေနတယ္... အသက္လုရႈသံေတြကသူ႔ေခါင္းေပၚမွာ... အျပင္းအထန္ေျပးေနရလို႔ေမာဟိုက္ေနတဲ့ခံစားခ်က္ကို သူမခံစားရဘူး။ဒါဆို... ဘာလို႔သူကေျပးတဲ့အသိကိုခံစားေနရတာလဲ။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့... ေျပးတဲ့သူကသူ႔ကိုခ်ီထားလို႔ေလ..
သူ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျမင္လိုက္ရတဲ့မ်က္ႏွာကတစ္ခါမွမေတြ႕ဖူးတဲ့မ်က္ႏွာ... ဒါေပမယ့္သူဘာလို႔အဲ့ဒီမ်က္ႏွာပိုင္ရွင္အေပၚ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးခံစားေနရတာလဲ... ၿပီးေတာ့ ၿပီးေတာ့... အဲ့ဒီမ်က္ႏွာရွင္အမ်ိဳးသမီးက ဘာလို႔သူနဲ႔ထပ္တူမွဲ႔မ်ိဳးပိုင္ဆိုင္ေနရ
တာလဲ..... ႐ုတ္တရက္ ေအးခနဲခံစားခ်က္နဲ႔အတူ...ေလေပၚကိုသူေျမာက္သြားတယ္... ဖ်စ္ညႇစ္ကိုင္ခံထားရတဲ့ခါး... ေၾကာက္စရာရယ္သံႀကီးတစ္ခု...သူငိုလိုက္တယ္... သူ႔ႏႈတ္ကဘာလို႔ကေလးငိုသံလိုထြက္ေနရတာလဲ... မြန္းက်ပ္လိုက္တာ... ၿပီးေတာ့ သူအေပၚကိုပစ္ေျမႇာက္ခံလိုက္ရတယ္... ။

ေသၿပီလို႔ထင္ထားတဲ့ျပန္အက်မွာ...သန္မာတဲ့လက္တစ္စုံက သူ႔ကိုညင္ညင္သာသာေလးဖမ္းေပြ႕လိုက္ခ်ိန္မွာ..နားထဲပဲ့တင္ထပ္ေနတဲ့စကားသံေတြကိုၾကားလိုက္ရျပန္တယ္။

(ငါးေႏြးေႏြးေလးေတြရွိတယ္... ကိုကို႔အိမ္လိုက္ခဲ့...ဘုန္းျပည့္ခ်မ္းဟန္... မင္းနာမည္ဘဲ... ကိုယ္ မင္းကိုခ်စ္တယ္... ခ်မ္း~~~)

ဆီးေပြ႕ေပးထားတဲ့သူက သူ႔ကိုႏူးႏူးညံ့ညံ့အေမႊးပြေလးေတြရွိတဲ့အခင္းတစ္ခုေပၚထိုင္ေစတယ္... သူသန္မာတဲ့လက္ပိုင္ရွင္ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထိုသူဟာကိုကိုျဖစ္ေနခဲ့တယ္။  သူၾကည့္ေနတုန္းမွာဘဲ ၾကည့္ေနရင္း ၾကည့္ေနရင္း..ကိုကိုကအေမွာင္ရိပ္ထဲတိုးဝင္ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာ သူ႔ကိုၿပဳံးျပရင္းနဲ႔ေပါ့။

ခ်မ္း,ေခြၽးေတြခြၽဲနစ္ေနၿပီ။ ေခါင္းေတြဘယ္ျပန္ညာျပန္ခါရင္တားျမစ္ေနမိတယ္။ မသြားရဘူး ဟင့္အင္းမသြားရဘူး။ ညေတြရဲ႕သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့အိပ္မက္ကမာၻထဲသူ႔ရဲ႕မသိစိတ္ပါသြားတဲ့နာမ္ကလြင့္ေမ်ာေနတုန္း... အသိစိတ္ကဖမ္းထိန္းလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့...

"ကိုကို!!!!!!!!"

ထထိုင္မိလ်က္သားႏိုးထလာေတာ့ ကြက္တိက်စြာေပၚထြက္လာတဲ့... မက္ေဆ့ခ်္ဝင္လာသံ

ဘုန်းပြည့်ချမ်းဟန် (Complete)Where stories live. Discover now